Iuvenalis Satira 6
e-lectorum in usum edidit Michael Hendry
2005
|

Index Satirarum
De Codicibus
|
|
|
Credo Pudicitiam Saturno
rege moratam |
|
in terris uisamque diu, cum frigida
paruas |
|
praeberet spelunca domos ignemque
laremque |
|
et pecus et dominos communi clauderet
umbra, |
5 |
siluestrem montana torum cum sterneret
uxor |
|
frondibus et culmo uicinarumque ferarum
|
|
pellibus, haut similis tibi, Cynthia, nec
tibi, cuius |
|
turbauit nitidos extinctus passer
ocellos, |
|
sed potanda ferens infantibus ubera
magnis |
10 |
et saepe horridior glandem ructante
marito. |
|
quippe aliter tunc orbe nouo caeloque
recenti |
|
uiuebant homines, qui rupto robore
nati |
|
compositiue luto nullos habuere
parentes. |
|
multa Pudicitiae ueteris uestigia
forsan |
15 |
aut aliqua exstiterint et sub Ioue, sed Ioue
nondum |
|
barbato, nondum Graecis iurare
paratis |
|
per caput alterius, cum furem nemo
timeret |
|
caulibus ac pomis et aperto uiueret
horto. |
|
paulatim deinde ad superos Astraea
recessit |
20 |
hac comite, atque duae pariter fugere
sorores. |
|
anticum et uetus est alienum, Postume,
lectum |
|
concutere atque sacri genium contemnere
fulcri. |
|
omne aliud crimen mox ferrea protulit
aetas: |
|
uiderunt primos argentea saecula
moechos. |
25 |
conuentum tamen et pactum et sponsalia
nostra |
|
tempestate paras iamque a tonsore
magistro |
|
pecteris et digito pignus fortasse
dedisti? |
|
certe sanus eras. uxorem, Postume,
ducis? |
|
dic qua Tisiphone, quibus exagitate
colubris. |
29 exagitate
Hadr. Valesius : exagitere Ω || |
30 |
ferre potes dominam saluis tot restibus
ullam, |
|
cum pateant altae caligantesque
fenestrae, |
|
cum tibi uicinum se praebeat Aemilius
pons? |
|
aut si de multis nullus placet exitus,
illud |
|
nonne putas melius, quod tecum pusio
dormit? |
35 |
pusio, qui noctu non litigat, exigit a
te |
|
nulla iacens illic munuscula, nec queritur
quod |
|
et lateri parcas nec quantum iussit
anheles. |
|
Sed placet Vrsidio lex
Iulia: tollere dulcem |
|
cogitat heredem, cariturus turture
magno |
40 |
mullorumque iubis et captatore
macello. |
|
quid fieri non posse putes, si iungitur
ulla |
|
Vrsidio? si moechorum notissimus
olim |
|
stulta maritali iam porrigit ora
capistro, |
|
quem totiens texit perituri cista
Latini? |
45 |
quid quod et antiquis uxor de moribus
illi |
|
quaeritur? o medici, nimiam pertundite
uenam. |
|
delicias hominis! Tarpeium limen
adora |
|
pronus et auratam Iunoni caede
iuuencam, |
|
si tibi contigerit capitis matrona
pudici. |
50 |
paucae adeo Cereris uittas contingere
dignae, |
|
quarum non timeat pater oscula. necte
coronam |
|
postibus et densos per limina tende
corymbos. |
|
unus Hiberinae uir sufficit? ocius
illud |
|
extorquebis, ut haec oculo contenta sit
uno. |
55 |
magna tamen fama est cuiusdam rure
paterno |
|
uiuentis. uiuat Gabiis ut uixit in
agro, |
|
uiuat Fidenis, et agello cedo
paterno. |
|
quis tamen adfirmat nil actum in montibus aut
in |
|
speluncis? adeo senuerunt Iuppiter et
Mars? |
60 |
Porticibusne tibi monstratur
femina uoto |
|
digna tuo? cuneis an habent spectacula
totis |
|
quod securus ames quodque inde excerpere
possis? |
|
chironomon Ledam molli saltante
Bathyllo |
|
Tuccia uesicae non imperat, Apula
gannit, |
65 |
sicut in amplexu, subito et miserabile longum. |
65 deleuit
Guietus || |
|
attendit Thymele: Thymele tunc rustica
discit. |
|
ast aliae, quotiens aulaea recondita
cessant, |
|
et uacuo clusoque sonant fora sola
theatro, |
|
atque a plebeis longe Megalesia,
tristes |
70 |
personam thyrsumque tenent et subligar
Acci. |
|
Vrbicus exodio risum mouet
Atellanae |
|
gestibus Autonoes, hunc diligit Aelia
pauper. |
|
soluitur his magno comoedi fibula, sunt
quae |
|
Chrysogonum cantare uetent, Hispulla
tragoedo |
75 |
gaudet: an expectas ut Quintilianus
ametur? |
|
accipis uxorem de qua citharoedus
Echion |
|
aut Glaphyrus fiat pater Ambrosiusque
choraules. |
|
longa per angustos figamus pulpita
uicos, |
|
ornentur postes et grandi ianua
lauro, |
80 |
ut testudineo tibi, Lentule,
conopeo |
|
nobilis Euryalum murmillonem exprimat
infans. |
|
nupta senatori comitata est Eppia
ludum |
|
ad Pharon et Nilum famosaque moenia
Lagi |
|
prodigia et mores urbis damnante
Canopo. |
85 |
inmemor illa domus et coniugis atque
sororis |
|
nil patriae indulsit, plorantisque improba
natos |
|
utque magis stupeas ludos Paridemque
reliquit. |
|
sed quamquam in magnis opibus plumaque
paterna |
|
et segmentatis dormisset paruula
cunis, |
90 |
contempsit pelagus; famam contempserat
olim, |
|
cuius apud molles minima est iactura
cathedras. |
|
Tyrrhenos igitur fluctus lateque
sonantem |
|
pertulit Ionium constanti pectore,
quamuis |
|
mutandum totiens esset mare. iusta
pericli |
95 |
si ratio est et honesta, timent pauidoque
gelantur |
|
pectore nec tremulis possunt insistere
plantis: |
|
fortem animum praestant rebus quas turpiter
audent. |
|
si iubeat coniunx, durum est conscendere
nauem, |
|
tunc sentina grauis, tunc summus uertitur
aer: |
100 |
quae moechum sequitur, stomacho ualet. illa
maritum |
|
conuomit, haec inter nautas et prandet et
errat |
|
per puppem et duros gaudet tractare
rudentis. |
|
qua tamen exarsit forma, qua capta
iuuenta |
|
Eppia? quid uidit propter quod ludia
dici |
105 |
sustinuit? nam Sergiolus iam radere
guttur |
|
coeperat et secto requiem sperare
lacerto; |
|
praeterea multa in facie deformia,
sicut |
|
attritus galea mediisque in naribus
ingens |
|
gibbus et acre malum semper stillantis
ocelli. |
110 |
sed gladiator erat. facit hoc illos
Hyacinthos; |
|
hoc pueris patriaeque, hoc praetulit illa
sorori |
|
atque uiro. ferrum est quod amant. hic Sergius
idem |
|
accepta rude coepisset Veiiento
uideri. |
|
Quid priuata domus, quid
fecerit Eppia, curas? |
115 |
respice riuales diuorum, Claudius
audi |
|
quae tulerit. dormire uirum cum senserat
uxor, |
|
sumere nocturnos meretrix Augusta
cucullos |
|
ausa Palatino et tegetem praeferre
cubili |
|
linquebat comite ancilla non amplius
una. |
120 |
sed nigrum flauo crinem abscondente
galero |
|
intrauit calidum ueteri centone
lupanar |
|
et cellam uacuam atque suam; tunc nuda
papillis |
|
prostitit auratis titulum mentita
Lyciscae |
|
ostenditque tuum, generose Britannice,
uentrem. |
125 |
excepit blanda intrantis atque aera
poposcit. |
|
continueque iacens cunctorum
absorbuit ictus. |
126 omiserunt PRΦ, hoc loco uel post 128 uel post 129 ϛ || |
|
mox lenone suas iam dimittente
puellas |
|
tristis abit, et quod potuit tamen ultima
cellam |
|
clausit, adhuc ardens rigidae tentigine
uoluae, |
130 |
et lassata uiris necdum satiata
recessit, |
|
obscurisque genis turpis fumoque
lucernae |
|
foeda lupanaris tulit ad puluinar
odorem. |
|
hippomanes carmenque loquar coctumque
uenenum |
|
priuignoque datum? faciunt grauiora
coactae |
135 |
imperio sexus minimumque libidine
peccant. |
135 minimumque Ω : nimiaque
Marytn || |
|
Optima sed quare Caesennia
teste marito? |
|
bis quingena dedit. tanti uocat ille
pudicam, |
|
nec pharetris Veneris macer est aut lampade
feruet: |
|
inde faces ardent, ueniunt a dote
sagittae. |
140 |
libertas emitur. coram licet innuat
atque |
|
rescribat: uidua est, locuples quae nupsit
auaro. |
|
Cur desiderio Bibulae
Sertorius ardet? |
|
si uerum excutias, facies non uxor
amatur. |
|
tres rugae subeant et se cutis arida
laxet, |
145 |
fiant obscuri dentes oculique
minores, |
|
collige sarcinulas dicet libertus et
exi. |
|
iam grauis es nobis et saepe emungeris.
exi |
|
ocius et propera. sicco uenit altera
naso. |
|
interea calet et regnat poscitque
maritum |
150 |
pastores et ouem Canusinam ulmosque Falernas
|
|
quantulum in hoc! pueros omnes, ergastula
tota, |
|
quodque domi non est, sed habet uicinus,
ematur. |
|
mense quidem brumae, cum iam mercator
Iason |
|
clausus et armatis obstat casa candida
nautis, |
155 |
grandia tolluntur crystallina, maxima
rursus |
|
murrina, deinde adamas notissimus et
Beronices |
|
in digito factus pretiosior. hunc dedit
olim |
|
barbarus incestae gestare Agrippa
sorori, |
158 gestare Housman
: dedit hunc Φ : dedit hoc
P1RArou.CO || |
|
obseruant ubi festa mero pede sabbata
reges |
160 |
et uetus indulget senibus clementia
porcis. |
|
Nullane de tantis gregibus
tibi digna uidetur? |
|
sit formonsa, decens, diues, fecunda,
uetustos |
|
porticibus disponat auos, intactior
omni |
|
crinibus effusis bellum dirimente
Sabina, |
165 |
rara auis in terris nigroque simillima
cycno, |
|
quis feret uxorem cui constant omnia?
malo, |
|
malo Venustinam quam te, Cornelia,
mater |
|
Gracchorum, si cum magnis uirtutibus
adfers |
|
grande supercilium et numeras in dote
triumphos. |
170 |
tolle tuum, precor, Hannibalem uictumque
Syphacem |
|
in castris et cum tota Carthagine
migra. |
|
parce, precor, Paean, et tu, dea, pone
sagittas; |
|
nil pueri faciunt, ipsam configite
matrem |
|
Amphion clamat, sed Paean contrahit
arcum. |
175 |
extulit ergo greges natorum ipsumque
parentem, |
|
dum sibi nobilior Latonae gente uidetur
|
|
atque eadem scrofa Niobe fecundior
alba. |
|
quae tanti grauitas, quae forma, ut se tibi
semper |
|
inputet? huius enim rari summique
uoluptas |
180 |
nulla boni, quotiens animo corrupta
superbo |
|
plus aloes quam mellis habet. quis deditus
autem |
|
usque adeo est, ut non illam quam laudibus
effert |
|
horreat inque diem septenis oderit
horis? |
|
Quaedam parua quidem, sed
non toleranda maritis. |
185 |
nam quid rancidius quam quod se non putat
ulla |
|
formosam nisi quae de Tusca Graecula facta
est, |
|
de Sulmonensi mera Cecropis? omnia
Graece: |
|
cum sit turpe magis nostris
nescire Latine. |
188 deleuit
Barthius || |
|
hoc sermone pauent, hoc iram, gaudia,
curas, |
190 |
hoc cuncta effundunt animi secreta. quid ultra? |
|
concumbunt Graece. dones tamen ista puellis, |
|
tune etiam, quam sextus et octogensimus annus |
|
pulsat, adhuc Graece? non est hic sermo pudicus |
|
in uetula. quotiens lasciuum interuenit illud |
195 |
ζωὴ καὶ ψυχή,
modo sub lodice ferendis |
195 ferendis
Housman : relictis Ω || |
|
uteris in turba. quod enim non excitet
inguen |
|
uox blanda et nequam? digitos habet. ut tamen
omnes |
|
subsidant pinnae, dicas haec mollius
Haemo |
|
quamquam et Carpophoro, facies tua conputat
annos. |
200 |
Si tibi legitimis pactam
iunctamque tabellis |
|
non es amaturus, ducendi nulla
uidetur |
|
causa, nec est quare cenam et mustacea
perdas |
|
labente officio crudis donanda, nec
illud |
|
quod prima pro nocte datur, cum lance
beata |
205 |
Dacicus et scripto radiat Germanicus
auro. |
|
si tibi simplicitas uxoria, deditus uni
|
|
est animus, summitte caput ceruice
parata |
|
ferre iugum. nullam inuenies quae parcat
amanti. |
|
ardeat ipsa licet, tormentis gaudet
amantis |
210 |
et spoliis; igitur longe minus utilis
illi |
|
uxor, quisquis erit bonus optandusque
maritus. |
|
nil umquam inuita donabis coniuge,
uendes |
|
hac obstante nihil, nihil haec si nolet
emetur. |
|
haec dabit affectus: ille excludatur
amicus |
215 |
iam senior, cuius barbam tua ianua
uidit. |
|
testandi cum sit lenonibus atque
lanistis |
|
libertas et iuris idem contingat
harenae, |
|
non unus tibi riualis dictabitur
heres. |
|
pone crucem seruo. meruit quo crimine
seruus |
220 |
supplicium? quis testis adest? quis detulit?
audi; |
|
nulla umquam de morte hominis cunctatio longa
est. |
|
o demens, ita seruus homo est? nil fecerit,
esto: |
|
hoc uolo, sic iubeo, sit pro ratione
uoluntas. |
|
imperat ergo uiro. sed mox haec regna
relinquit |
225 |
permutatque domos et flammea conterit;
inde |
|
auolat et spreti repetit uestigia
lecti. |
|
ornatas paulo ante fores, pendentia
linquit |
|
uela domus et adhuc uirides in limine
ramos. |
|
sic crescit numerus, sic fiunt octo
mariti |
230 |
quinque per autumnos, titulo res digna
sepulcri. |
|
Desperanda tibi salua
concordia socru. |
|
illa docet spoliis nudi gaudere
mariti, |
|
illa docet missis a corruptore
tabellis |
|
nil rude nec simplex rescribere, decipit
illa |
235 |
custodes aut aere domat, dum - - - - - -
- |
235 lacunam suspicatur
Heyworth | dum . . . / . . . haec temptaui : tunc Ω : tum
ς : aut O || |
a |
- - - - - - - - - - - - - - - - - haec corpore
sana |
235a sana scripsi :
sano Ω || |
|
aduocat Archigenen onerosaque pallia iactat.
|
|
abditus interea latet et secretus
adulter |
237 latet et Ω :
fortasse latitat || |
|
inpatiensque morae salit et praeputia
ducit. |
238 salit (uel
fortasse surit) scripsi : silet PRO : pallet contra
metrum F : pauet VΦ : sedet Buecheler : ciet
uel riget Weidner : calet De Jonge || |
|
scilicet expectas ut tradat mater
honestos |
240 |
atque alios mores quam quos habet? utile
porro |
|
filiolam turpi uetulae producere
turpem. |
|
Nulla fere causa est in qua
non femina litem |
|
mouerit. accusat Manilia, si rea non
est. |
|
conponunt ipsae per se formantque
libellos, |
245 |
principium atque locos Celso dictare
paratae. |
|
Endromidas Tyrias et
femineum ceroma |
|
quis nescit, uel quis non uidit uulnera
pali, |
|
quem cauat adsiduis rudibus scutoque
lacessit |
|
atque omnis implet numeros dignissima
prorsus |
250 |
Florali matrona tuba, nisi si quid in
illo |
|
pectore plus agitat ueraeque paratur
harenae? |
|
quem praestare potest mulier galeata
pudorem, |
|
quae fugit a sexu? uires amat. haec tamen
ipsa |
|
uir nollet fieri; nam quantula nostra
uoluptas! |
255 |
quale decus, rerum si coniugis auctio
fiat, |
|
balteus et manicae et cristae crurisque
sinistri |
|
dimidium tegimen! uel si diuersa
mouebit |
|
proelia, tu felix ocreas uendente
puella. |
|
hae sunt quae tenui sudant in cyclade,
quarum |
260 |
delicias et panniculus bombycinus
urit. |
|
aspice quo fremitu monstratos perferat
ictus |
|
et quanto galeae curuetur pondere,
quanta |
|
poplitibus sedeat quam denso fascia
libro, |
|
et ride positis scaphium cum sumitur
armis. |
265 |
dicite uos, neptes Lepidi caeciue Metelli
|
|
Gurgitis aut Fabii, quae ludia sumpserit
umquam |
|
hos habitus? quando ad palum gemat uxor
Asyli? |
|
Semper habet lites
alternaque iurgia lectus |
|
in quo nupta iacet; minimum dormitur in
illo. |
270 |
tum grauis illa uiro, tunc orba tigride
peior, |
|
cum simulat gemitus occulti conscia
facti, |
|
aut odit pueros aut ficta paelice
plorat |
|
uberibus semper lacrimis semperque
paratis |
|
in statione sua | atque
expectantibus illam, |
275 |
quo iubeat manare modo. tu credis amorem, |
|
tu tibi tunc, uruca, places fletumque
labellis |
|
exorbes, quae scripta et quot lecture
tabellas |
|
si tibi zelotypae retegantur scrinia
moechae! |
|
sed iacet in serui complexibus aut equitis.
dic, |
280 |
dic aliquem sodes hic, Quintiliane,
colorem. |
|
haeremus. dic ipsa. olim conuenerat
inquit |
|
ut faceres tu quod uelles, nec non ego
possem |
|
indulgere mihi. clames licet et mare
caelo |
|
confundas, homo sum. nihil est audacius
illis |
285 |
deprensis: iram atque animos a crimine
sumunt. |
|
Vnde haec monstra tamen uel
quo de fonte requiris? |
|
praestabat castas humilis fortuna
Latinas |
|
quondam, nec uitiis contingi parua
sinebant |
|
tecta labor somnique breues et uellere
Tusco |
290 |
uexatae duraeque manus ac proximus
urbi |
|
Hannibal et stantes Collina turre
mariti. |
|
nunc patimur longae pacis mala, saeuior armis
|
|
luxuria incubuit uictumque ulciscitur
orbem. |
|
nullum crimen abest facinusque libidinis ex
quo |
295 |
paupertas Romana perit. huc fluxit et Isthmos |
295-96 huc . . . et
Isthmos / . . . felix, huc scripsi (felix Heyworth, exempli
gratia) : hinc . . . ad ismos (sc. Isthmos Z : istos
K1U1 : Indos
P1Rς : Istros cett.) / . . . colles, hinc
Ω | post 295 versum unum excidisse putavit Housman |
|
et Sybaris felix, huc et Rhodos et
Miletos |
|
atque coronatum et petulans madidumque
Tarentum. |
|
prima peregrinos obscena pecunia
mores |
|
intulit, et turpi fregerunt saecula
luxu |
300 |
diuitiae molles. quid enim uenus ebria
curat? |
|
inguinis et capitis quae sint discrimina
nescit |
|
grandia quae mediis iam noctibus ostrea
mordet, |
|
cum perfusa mero spumant unguenta
Falerno, |
|
cum bibitur concha, cum iam uertigine
tectum |
305 |
ambulat et geminis exsurgit mensa
lucernis. |
|
i nunc et dubita qua sorbeat aera
sanna |
|
Maura, Pudicitiae ueterem cum praeterit
aram, |
|
Tullia quid dicat, notae collactea
Maurae. |
|
noctibus hic ponunt lecticas, micturiunt
hic |
310 |
effigiemque deae longis siphonibus
implent |
|
inque uices equitant ac nullo teste
mouentur, |
311 nullo scripsi : Luna Ω || |
|
inde domos abeunt: tu calcas luce
reuersa |
|
coniugis urinam magnos uisurus
amicos. |
|
nota bonae secreta deae, cum tibia
lumbos |
315 |
incitat et cornu pariter uinoque
feruntur |
|
attonitae crinemque rotant ululantque
Priapum |
316 ululantque Priapum Ruperti : ululantque Priape! Marzullo :
ululantque Priapi PSR : ululante Priapo Φ || |
|
maenades. o quantus tunc illis mentibus
ardor |
|
concubitus, quae uox saltante libidine,
quantus |
|
ille meri ueteris per crura madentia
torrens! |
320 |
lenonum ancillas posita Saufeia corona
|
|
prouocat et tollit pendentis praemia
coxae, |
|
ipsa Medullinae fluctum crisantis
adorat: |
|
palma inter dominas, uirtus natalibus
aequa. |
|
nil ibi per ludum simulabitur, omnia
fient |
325 |
ad uerum, quibus incendi iam frigidus
aeuo |
|
Laomedontiades et Nestoris hirnea
possit. |
|
tunc prurigo morae inpatiens, tum femina
simplex, |
|
ac pariter toto repetitus clamor ab
antro |
|
iam fas est, admitte uiros. dormitat
adulter, |
330 |
illa iubet sumpto iuuenem properare
cucullo; |
|
si nihil est, seruis incurritur; abstuleris
spem |
|
seruorum, uenit et conductus aquarius; hic
si |
|
quaeritur et desunt homines, mora nulla per
ipsam |
|
quo minus inposito clunem summittat
asello. |
335 |
atque utinam ritus ueteres et publica
saltem |
|
his intacta malis agerentur sacra; sed
omnes |
|
nouerunt Mauri atque Indi quae psaltria
penem |
|
maiorem quam sunt duo Caesaris
Anticatones |
|
illuc, testiculi sibi conscius unde fugit
mus, |
340 |
intulerit, ubi uelari pictura
iubetur |
|
quaecumque alterius sexus imitata
figuras. |
|
et quis tunc hominum contemptor numinis, aut
quis |
|
simpuuium ridere Numae nigrumque
catinum |
|
et Vaticano fragiles de monte
patellas |
345 |
ausus erat? sed nunc ad quas non Clodius aras?
|
|
audio quid ueteres olim moneatis
amici, |
|
pone seram, cohibe. sed quis custodiet
ipsos |
|
custodes? cauta est et ab illis incipit
uxor. |
|
iamque eadem summis pariter minimisque
libido, |
350 |
nec melior silicem pedibus quae conterit
atris |
350 silicem pedibus
Ω : pedibus silicem ϛ+, fortasse recte | atris
scripsi : atrum Ω || |
|
quam quae longorum uehitur ceruice
Syrorum. |
|
Vt spectet ludos, conducit
Ogulnia uestem, |
|
conducit comites, sellam, ceruical,
amicas, |
|
nutricem et flauam cui det mandata
puellam. |
355 |
haec tamen argenti superest quodcumque
paterni |
|
leuibus athletis et uasa nouissima
donat. |
|
multis res angusta domi, sed nulla
pudorem |
|
paupertatis habet nec se metitur ad
illum |
|
quem dedit haec posuitque modum. tamen utile quid sit |
360 |
prospiciunt aliquando uiri, frigusque
famemque |
|
formica tandem quidam expauere
magistra: |
|
prodiga non sentit pereuntem femina
censum. |
|
ac uelut exhausta recidiuus pullulet
arca |
|
nummus et e pleno tollatur semper
aceruo, |
365 |
non umquam reputant quanti sibi gaudia
constent. |
O 1 |
In quacumque domo uiuit
luditque professus |
|
obscenum, tremula promittit et omnia
dextra, |
|
inuenies omnis turpes similesque
cinaedis. |
|
his uiolare cibos sacraeque adsistere
mensae |
O 5 |
permittunt, et uasa iubent frangenda
lauari |
|
cum colocyntha bibit uel cum barbata chelidon.
|
|
purior ergo tuis laribus meliorque
lanista, |
|
in cuius numero longe migrare
iubetur |
|
psilus ab euhoplo. quid quod nec retia
turpi |
O10 |
iunguntur tunicae, nec cella ponit
eadem |
|
munimenta umeri +pulsatamque arma+
tridentem |
|
qui nudus pugnare solet? pars ultima
ludi |
|
accipit has animas aliusque in carcere
neruos. |
|
sed tibi communem calicem facit uxor et
illis |
O15 |
cum quibus Albanum Surrentinumque
recuset |
|
flaua ruinosi lupa degustare
sepulchri. |
|
horum consiliis nubunt subitaeque
recedunt, |
|
his languentem animum «seruant« et
seria uitae, |
|
his clunem atque latus discunt uibrare
magistris, |
O20 |
quicquid praeterea scit qui docet. haud tamen
illi |
|
semper habenda fides: oculos fuligine
pascit |
|
discinctus croceis et reticulatus
adulter. |
O22 discinctus
Edwards : distinctus O || |
|
suspectus tibi sit, quanto uox mollior et
quo |
|
saepius in teneris haerebit dextera
lumbis. |
O25 |
hic erit in lecto fortissimus; exuit
illic |
|
personam docili Thais saltata
Triphallo. |
|
quem rides? aliis hunc mimum! sponsio
fiat: |
|
purum te contendo uirum. contendo:
fateris? |
|
an uocat ancillas tortoris pergula?
noui |
O30 |
consilia et ueteres quaecumque monetis
amici, |
|
pone seram, cohibe. sed quis custodiet ipsos
|
|
custodes, qui nunc lasciuae furta
puellae |
|
hac mercede silent? crimen commune
tacetur. |
O34 |
prospicit hoc prudens et a illis incipit uxor
. . . |
366 |
Sunt quas eunuchi inbelles
ac mollia semper |
|
oscula delectent et desperatio
barbae |
|
et quod abortiuo non est opus. illa
uoluptas |
|
summa tamen, quom iam calida matura
iuuenta |
370 |
inguina traduntur medicis, iam pectine
nigro. |
|
ergo expectatos ac iussos crescere
primum |
|
testiculos, postquam coeperunt esse
bilibres, |
|
tonsoris tantum damno rapit
Heliodorus. |
a |
mangonum pueros uera ac miserabilis urit |
373a-b solus exhibet O,
primus damnauit Buecheler || |
b |
debilitas, follisque pudet
cicerisque relicti. |
|
conspicuus longe cunctisque notabilis
intrat |
375 |
balnea nec dubie custodem uitis et
horti |
|
prouocat a domina factus spado. dormiat
ille |
|
cum domina, sed tu iam durum, Postume,
iamque |
|
tondendum eunucho Bromium committere
noli. |
|
Si gaudet cantu, nullius
fibula durat |
380 |
uocem uendentis praetoribus. organa
semper |
|
in manibus, densi radiant testudine
tota |
|
sardonyches, crispo numerantur pectine
chordae |
|
quo tener Hedymeles operas dedit: hunc tenet,
hoc se |
|
solatur gratoque indulget basia
plectro. |
385 |
quaedam de numero Lamiarum ac nominis
Appi |
|
et farre et uino Ianum Vestamque
rogabat, |
|
an Capitolinam deberet Pollio quercum
|
|
sperare et fidibus promittere. quid faceret
plus |
|
aegrotante uiro, medicis quid tristibus
erga |
390 |
filiolum? stetit ante aram nec turpe
putauit |
|
pro cithara uelare caput dictataque
uerba |
|
pertulit, ut mos est, et aperta palluit
agna. |
|
dic mihi nunc, quaeso, dic, antiquissime
diuom, |
|
respondes his, Iane pater? magna otia
caeli; |
395 |
non est, quod uideo, non est quod agatur apud
uos. |
|
haec de comoedis te consulit, illa
tragoedum |
|
commendare uolet: uaricosus fiet
haruspex. |
|
Sed cantet potius quam totam
peruolet urbem |
|
audax et coetus possit quae ferre
uirorum |
400 |
cumque paludatis ducibus praesente
marito |
|
ipsa loqui recta facie siccisque
mamillis. |
|
haec eadem nouit quid toto fiat in
orbe, |
|
quid Seres, quid Thraces agant, secreta
nouercae |
|
et pueri, quis amet, quis diripiatur
adulter; |
405 |
dicet quis uiduam praegnatem fecerit et
quo |
|
mense, quibus uerbis concumbat quaeque, modis
quot. |
|
instantem regi Armenio Parthoque
cometen |
|
prima uidet, famam rumoresque illa
recentis |
|
excipit ad portas, quosdam facit; isse
Niphaten |
410 |
in populos magnoque illic cuncta arua
teneri |
|
diluuio, nutare urbes, subsidere
terras, |
|
quocumque in triuio, cuicumque est obuia,
narrat. |
|
nec tamen id uitium magis intolerabile quam
quod |
|
uicinos humiles rapere et concidere
loris |
415 |
+exortata+ solet. nam si latratibus
alti |
|
rumpuntur somni, fustes huc ocius inquit
|
|
adferte atque illis dominum iubet ante
feriri, |
|
deinde canem. grauis occursu, taeterrima
uultu |
|
balnea nocte subit, conchas et castra
moueri |
420 |
nocte iubet, magno gaudet sudare
tumultu, |
|
cum lassata graui ceciderunt bracchia
massa, |
|
callidus et cristae digitos inpressit
aliptes |
|
ac summum dominae femur exclamare
coegit. |
|
conuiuae miseri interea somnoque
fameque |
425 |
urguentur. tandem illa uenit rubicundula,
totum |
|
oenophorum sitiens, plena quod tenditur
urna |
|
admotum pedibus, de quo sextarius
alter |
|
ducitur ante cibum rabidam facturus
orexim, |
|
dum redit et loto terram ferit
intestino. |
430 |
marmoribus riui properant, aurata
Falernum |
|
peluis olet; nam sic, tamquam alta in dolia
longus |
|
deciderit serpens, bibit et uomit. ergo
maritus |
|
nauseat atque oculis bilem substringit
opertis. |
|
Illa tamen grauior, quae cum
discumbere coepit |
435 |
laudat Vergilium, periturae ignoscit
Elissae, |
|
committit uates et comparat, inde
Maronem |
|
atque alia parte in trutina suspendit
Homerum. |
|
cedunt grammatici, uincuntur rhetores,
omnis |
|
turba tacet, nec causidicus nec praeco
loquetur, |
440 |
altera nec mulier. uerborum tanta cadit
uis, |
|
tot pariter pelues ac tintinnabula
dicas |
|
pulsari. iam nemo tubas, nemo aera
fatiget: |
|
una laboranti poterit succurrere
Lunae. |
|
inponit finem sapiens et rebus
honestis; |
445 |
nam quae docta nimis cupit et facunda uideri
|
|
crure tenus medio tunicas succingere
debet, |
|
caedere Siluano porcum, quadrante
lauari. |
|
non habeat matrona, tibi quae iuncta
recumbit, |
|
dicendi genus, aut curuum sermone
rotato |
450 |
torqueat enthymema, nec historias sciat
omnes, |
|
sed quaedam ex libris et non intellegat.
odi |
|
hanc ego quae repetit uoluitque Palaemonis
artem |
|
seruata semper lege et ratione
loquendi |
|
ignotosque mihi tenet antiquaria
uersus |
455 |
nec curanda uiris. opicae castiget
amicae |
|
uerba: soloecismum liceat fecisse
marito. |
|
Nil non permittit mulier
sibi, turpe putat nil, |
|
cum uiridis gemmas collo circumdedit et
cum |
|
auribus extentis magnos commisit
elenchos. |
460 |
intolerabilius nihil est quam femina diues. |
460 deleuerunt Heinrich, Paldamus || |
|
interea foeda aspectu ridendaque
multo |
|
pane tumet facies aut pinguia
Poppaeana |
|
spirat et hinc miseri uiscantur labra
mariti. |
|
ad moechum lota ueniunt cute. quando
uideri |
465 |
uult formonsa domi? moechis foliata
parantur, |
|
his emitur quidquid graciles huc mittitis
Indi. |
|
tandem aperit uultum et tectoria prima
reponit, |
|
incipit agnosci, | atque illo
lacte fouetur |
|
propter quod secum comites educat
asellas |
469 educat Housman
: educit Ω : educet Jahn || |
470 |
exul Hyperboreum si dimittatur ad
axem. |
|
sed quae mutatis inducitur atque
fouetur |
|
tot medicaminibus coctaeque siliginis
offas |
|
accipit et madidae, facies dicetur an
ulcus? |
|
Est pretium curae penitus
cognoscere toto |
475 |
quid faciant agitentque die. si nocte
maritus |
|
auersus iacuit, periit libraria,
ponunt |
|
cosmetae tunicas, tarde uenisse
Liburnus |
|
dicitur et poenas alieni pendere
somni |
|
cogitur, hic frangit ferulas, rubet ille
flagello, |
480 |
hic scutica; sunt quae tortoribus annua
praestent. |
|
uerberat atque obiter faciem linit, audit
amicas |
|
aut latum pictae uestis considerat
aurum |
|
et caedit, longi relegit transuersa
diurni |
|
et caedit, donec lassis caedentibus
exi |
485 |
intonet horrendum iam cognitione
peracta. |
|
praefectura domus Sicula non mitior
aula. |
|
nam si constituit solitoque decentius
optat |
|
ornari et properat iamque expectatur in
hortis |
|
aut apud Isiacae potius sacraria
lenae, |
490 |
disponit crinem laceratis ipsa
capillis |
|
nuda umeros Psecas infelix nudisque
mamillis. |
|
altior hic quare cincinnus? taurea
punit |
|
continuo flexi crimen facinusque
capilli. |
|
quid Psecas admisit? quaenam est hic culpa
puellae, |
495 |
si tibi displicuit nasus tuus? altera
laeuum |
|
extendit pectitque comas et uoluit in
orbem. |
|
est in consilio materna admotaque
lanis |
|
emerita quae cessat acu; sententia
prima |
|
huius erit, post hanc aetate atque arte
minores |
500 |
censebunt, tamquam famae discrimen
agatur |
|
aut animae: tanta est quaerendi cura
decoris. |
|
tot premit ordinibus, tot adhuc conpagibus
altum |
|
aedificat caput: Andromachen a fronte uidebis,
|
|
post minor est, credas aliam. cedo si breue
parui |
505 |
sortita est lateris spatium breuiorque
uidetur |
|
uirgine Pygmaea nullis adiuta
coturnis |
|
et leuis erecta consurgit ad oscula
planta. |
|
Nulla uiri cura interea nec
mentio fiet |
|
damnorum. uiuit tamquam uicina
mariti, |
510 |
hoc solo propior, quod amicos coniugis
odit |
|
et seruos, grauis est rationibus. ecce
furentis |
|
Bellonae matrisque deum chorus intrat et
ingens |
|
semiuir, obsceno facies reuerenda
minori, |
|
mollia qui rapta secuit genitalia
testa |
515 |
iam pridem, cui rauca cohors, cui tympana
cedunt |
|
plebeia et Phrygia uestitur bucca
tiara. |
|
grande sonat metuique iubet Septembris et
austri |
|
aduentum, nisi se centum lustrauerit
ouis |
|
et xerampelinas ueteres donauerit
ipsi, |
520 |
ut quidquid subiti et magni discriminis
instat |
|
in tunicas eat et totum semel expiet
annum. |
|
hibernum fracta glacie descendet in
amnem, |
|
ter matutino Tiberi mergetur et
ipsis |
|
uerticibus timidum caput abluet, inde
superbi |
525 |
totum regis agrum nuda ac tremibunda
cruentis |
|
erepet genibus; si candida iusserit
Io, |
|
ibit ad Aegypti finem calidaque
petitas |
|
a Meroe portabit aquas, ut spargat in
aede |
|
Isidis, antiquo quae proxima surgit
ouili. |
530 |
credit enim ipsius dominae se uoce
moneri. |
530 damnauit
Paldamus || |
|
en animam et mentem cum qua di nocte
loquantur! |
|
ergo hic praecipuum summumque meretur
honorem |
|
qui grege linigero circumdatus et grege
caluo |
|
plangentis populi currit derisor Anubis.
|
535 |
ille petit ueniam, quotiens non abstinet
uxor |
|
concubitu sacris obseruandisque
diebus |
|
magnaque debetur uiolato poena
cadurco |
|
et mouisse caput uisa est argentea
serpens; |
|
illius lacrimae meditataque murmura
praestant |
540 |
ut ueniam culpae non abnuat ansere
magno |
|
scilicet et tenui popano corruptus
Osiris. |
|
cum dedit ille locum, cophino fenoque
relicto |
|
arcanam Iudaea tremens mendicat in
aurem, |
|
interpres legum Solymarum et magna
sacerdos |
545 |
arboris ac summi fida internuntia
caeli. |
|
implet et illa manum, sed parcius; aere
minuto |
|
qualiacumque uoles Iudaei somnia
uendunt. |
|
spondet amatorem tenerum uel diuitis
orbi |
|
testamentum ingens calidae pulmone
columbae |
550 |
tractato Armenius uel Commagenus
haruspex; |
|
pectora pullorum rimabitur, exta
catelli |
|
interdum et pueri; faciet quod deferat
ipse. |
|
Chaldaeis sed maior erit fiducia:
quidquid |
|
dixerit astrologus, credent a fonte
relatum |
555 |
Hammonis, quoniam Delphis oracula
cessant |
|
et genus humanum damnat caligo
futuri. |
|
praecipuus tamen est horum, qui saepius
exul, |
|
cuius amicitia conducendaque
tabella |
|
magnus ciuis obit et formidatus
Othoni. |
560 |
inde fides artis, sonuit si dextera
ferro |
|
laeuaque, si longe castrorum in carcere
mansit. |
|
nemo mathematicus genium indemnatus
habebit, |
|
sed qui paene perit, cui uix in Cyclada
mitti |
|
contigit et parua tandem emeruisse
Seripho. |
564 emeruisse
temptaui : caruisse Ω : latuisse Schrader : iacuisse
Nisbet || |
565 |
consulit ictericae lento de funere
matris, |
|
ante tamen de te Tanaquil tua, quando
sororem |
|
efferat et patruos, an sit uicturus
adulter |
|
post ipsam; quid enim maius dare numina
possunt? |
|
haec tamen ignorat quid sidus triste
minetur |
570 |
Saturni, quo laeta Venus se proferat
astro, |
|
quis mensis damnis, quae dentur tempora
lucro: |
|
illius occursus etiam uitare
memento, |
|
in cuius manibus ceu pinguia sucina
tritas |
|
cernis ephemeridas, quae nullum consulit et
iam |
575 |
consulitur, quae castra uiro patriamque
petente |
|
non ibit pariter numeris reuocata
Thrasylli. |
|
ad primum lapidem uectari cum placet,
hora |
|
sumitur ex libro; si prurit frictus
ocelli |
|
angulus, inspecta genesi collyria
poscit; |
580 |
aegra licet iaceat, capiendo nulla
uidetur |
|
aptior hora cibo nisi quam dederit
Petosiris. |
|
si mediocris erit, spatium lustrabit
utrimque |
|
metarum et sortes ducet frontemque
manumque |
|
praebebit uati crebrum poppysma
roganti. |
585 |
diuitibus responsa dabit Phryx augur et
inde |
|
conductus, dabit astrorum mundique
peritus |
|
atque aliquis senior qui publica fulgura
condit. |
|
plebeium in circo positum est et in aggere
fatum. |
|
quae nudis longum ostendit ceruicibus aurum
|
590 |
consulit ante falas delphinorumque
columnas |
|
an saga uendenti nubat caupone
relicto. |
|
Hae tamen et partus subeunt
discrimen et omnis |
|
nutricis tolerant fortuna urguente
labores, |
|
sed iacet aurato uix ulla puerpera
lecto. |
595 |
tantum artes huius, tantum medicamina
possunt, |
|
quae steriles facit atque homines in uentre
necandos |
|
conducit. gaude, infelix, atque ipse
bibendum |
|
porrige quidquid erit; nam si distendere
uellet |
|
et uexare uterum pueris salientibus,
esses |
600 |
Aethiopis fortasse pater, mox decolor
heres |
|
impleret tabulas numquam tibi mane
uidendus. |
|
transeo suppositos et gaudia uotaque
saepe |
|
ad spurcos decepta lacus, saepe inde
petitos |
|
pontifices, salios Scaurorum nomina
falso |
605 |
corpore laturos. stat Fortuna inproba
noctu |
|
adridens nudis infantibus: hos fouet
omni |
|
inuoluitque sinu, domibus tunc porrigit
altis |
|
secretumque sibi mimum parat; hos amat, his
se |
|
ingerit utque suos semper producit
alumnos. |
610 |
Hic magicos adfert cantus,
hic Thessala uendit |
|
philtra, quibus ualeat mentem uexare
mariti |
|
et solea pulsare natis. quod desipis, inde
est, |
|
inde animi caligo et magna obliuio
rerum |
614 |
quas modo gessisti. tamen hoc tolerabile, si
non |
a |
semper aquam portes rimosa ad dolia, semper |
614a-c solus hic exhibet U, post 601 K, omittunt alii || |
b |
istud onus subeas ipsis
manantibus urnis, |
c |
quo rabidus nostro Phalarim de
rege dedisti. |
615 |
et furere incipias ut auunculus ille
Neronis, |
|
cui totam tremuli frontem Caesonia
pulli |
|
infudit. quae non faciet quod principis
uxor? |
|
ardebant cuncta et fracta conpage
ruebant |
|
non aliter quam si fecisset Iuno
maritum |
620 |
insanum. minus ergo nocens erit
Agrippinae |
|
boletus, siquidem unius praecordia
pressit |
|
ille senis tremulumque caput descendere
iussit |
|
in caelum et longa manantia labra
saliua: |
|
haec poscit ferrum atque ignes, haec potio
torquet, |
625 |
haec lacerat mixtos equitum cum sanguine
patres. |
|
tanti partus equae, tanti una uenefica
constat. |
|
Oderunt natos de paelice;
nemo repugnet, |
|
nemo uetet, iam iam priuignum occidere fas
est. |
|
uos ego, pupilli, moneo, quibus amplior est
res, |
630 |
custodite animas et nulli credite
mensae: |
|
liuida materno feruent adipata
ueneno. |
|
mordeat ante aliquis quidquid porrexerit
illa |
|
quae peperit, timidus praegustet pocula
papas. |
|
fingimus haec altum satura sumente
coturnum |
635 |
scilicet, et finem egressi legemque
priorum |
|
grande Sophocleo carmen bacchamur
hiatu, |
|
montibus ignotum Rutulis caeloque
Latino? |
|
nos utinam uani. sed clamat Pontia
feci, |
|
confiteor, puerisque meis aconita
paraui, |
640 |
quae deprensa patent; facinus tamen ipsa
peregi. |
|
tune duos una, saeuissima uipera, cena?
|
|
tune duos? septem, si septem forte
fuissent. |
|
credamus tragicis quidquid de Colchide
torua |
|
dicitur et Procne; nil contra conor. et
illae |
645 |
grandia monstra suis audebant temporibus,
sed |
|
non propter nummos. minor admiratio
summis |
|
debetur monstris, quotiens facit ira
nocentes |
|
hunc sexum et rabie iecur incendente
feruntur |
|
praecipites, ut saxa iugis abrupta, quibus
mons |
650 |
subtrahitur cliuoque latus pendente
recedit. |
|
illam ego non tulerim quae conputat et scelus
ingens |
|
sana facit. spectant subeuntem fata
mariti |
|
Alcestim et, similis si permutatio
detur, |
|
morte uiri cupiant animam seruare
catellae. |
655 |
occurrent multae tibi Belides atque
Eriphylae |
|
mille, Clytaemestram nullus non uicus
habebit. |
656 mille Housman :
mane Ω || |
|
hoc tantum refert, quod Tyndaris illa
bipennem |
|
insulsam et fatuam dextra laeuaque
tenebat; |
|
at nunc res agitur tenui pulmone
rubetae, |
660 |
sed tamen et ferro, si praegustarit
Atrides |
|
Pontica ter uicti cautus medicamina
regis. |
|