Iuvenalis Satira 12
e-lectorum in usum edidit Michael Hendry
2005
|

Index Satirarum
De Codicibus
|
|
|
Natali, Coruine, die mihi dulcior haec lux, |
|
qua festus promissa deis animalia caespes |
|
expectat. niueam reginae ducimus agnam, |
|
par uellus dabitur pugnanti Gorgone Maura; |
5 |
sed procul extensum petulans quatit hostia funem |
|
Tarpeio seruata Ioui frontemque
coruscat, |
|
quippe ferox uitulus templis maturus et
arae |
|
spargendusque mero, quem iam pudet ubera
matris |
|
ducere, qui uexat nascenti robora cornu.
|
10 |
si res ampla domi similisque adfectibus
esset, |
|
pinguior Hispulla traheretur taurus et
ipsa |
|
mole piger, nec finitima nutritus in
herba, |
|
laeta sed ostendens Clitumni pascua
sanguis |
|
cui foret et grandi ceruix ferienda
ministro |
14 cui foret
et grandi Housman : et grandi ceruix iret Ω || |
15 |
ob reditum trepidantis adhuc horrendaque
passi |
|
nuper et incolumem sese mirantis
amici. |
|
nam praeter pelagi casus et fulminis
ictus |
|
euasit. densae caelum abscondere
tenebrae |
|
nube una subitusque antemnas inpulit
ignis, |
20 |
cum se quisque illo percussum crederet et
mox |
|
attonitus nullum conferri posse
putaret |
|
naufragium uelis ardentibus (omnia
fiunt |
|
talia, tam grauiter, si quando poetica
surgit |
|
tempestas), genus ecce aliud discriminis!
audi |
25 |
et miserere iterum, quamquam sint cetera
sortis |
|
eiusdem pars dira quidem sed cognita
multis |
|
et quam uotiua testantur fana
tabella |
|
plurima: pictores quis nescit ab Iside
pasci? |
|
accidit et nostro similis fortuna
Catullo. |
30 |
cum plenus fluctu medius foret alueus et
iam |
|
alternum puppis latus euertentibus
undis |
|
arboris incertae, nullam prudentia
cani |
|
rectoris cum ferret opem, decidere
iactu |
|
coepit cum uentis, imitatus castora, qui
se |
35 |
eunuchum ipse facit cupiens euadere
damno. |
|
testiculi: | adeo medicatum intellegit inguen. |
36 deleuit Heinrich || |
|
fundite quae mea sunt dicebat cuncta
Catullus |
|
praecipitare uolens etiam pulcherrima,
uestem |
|
purpuream teneris quoque Maecenatibus
aptam, |
40 |
atque alias quarum generosi graminis
ipsa |
40 ipsa
Ruperti : ipsum Ω || |
|
infecit natura pecus, sed et egregius
fons |
41 pecus Ω :
decus Helmbold || |
|
uiribus occultis et Baeticus adiuuat
aer. |
|
ille nec argentum dubitabat mittere,
lances |
|
Parthenio factas, urnae cratera
capacem |
45 |
et dignum sitiente Pholo uel coniuge
Fusci; |
|
adde et bascaudas et mille escaria,
multum |
|
caelati, biberat quo callidus emptor
Olynthi. |
|
sed quis nunc alius, qua mundi parte quis
audet |
|
argento praeferre caput rebusque
salutem? |
50 |
non propter uitam faciunt
patrimonia quidam, |
50-51
deleuit Bentleius, praeeunte Britannico || |
|
sed uitio caeci propter patrimonia uiuunt. |
|
iactatur rerum utilium pars maxima, sed nec |
|
damna leuant. tunc aduersis urguentibus illuc |
|
reccidit ut malum ferro summitteret, ac se |
55 |
explicat angustum: discriminis ultima, quando |
|
praesidia adferimus nauem factura
minorem. |
|
i nunc et uentis animam committe dolato |
|
confisus ligno, digitis a morte remotus |
|
quattuor aut septem, si sit latissima, taedae; |
60 |
mox cum reticulis et pane et uentre lagonae |
|
accipe sumendas in tempestate secures. |
61 accipe ς,
Britannicus : aspice PΦ : respice
Jahn : prospice Housman || |
|
sed postquam iacuit planum mare, tempora postquam |
|
prospera uectoris fatumque ualentius
euro |
|
et pelago, postquam Parcae meliora
benigna |
65 |
pensa manu ducunt hilares et staminis albi
|
|
lanificae, modica nec multum fortior
aura |
|
uentus adest, inopi miserabilis arte
cucurrit |
|
uestibus extentis et, quod superauerat
unum, |
|
uelo prora suo. iam deficientibus
austris |
70 |
spes uitae cum sole redit. tum gratus
Iulo |
|
atque nouercali sedes praelata
Lauino |
|
conspicitur sublimis apex, cui candida
nomen |
|
scrofa dedit, laetis Phrygibus mirabile
sumen |
|
et numquam uisis triginta clara
mamillis. |
75 |
tandem intrat positas inclusa per aequora
moles |
|
Tyrrhenamque pharon porrectaque bracchia
rursum |
|
quae pelago occurrunt medio longeque
relincunt |
|
Italiam; non sic igitur mirabere
portus |
|
quos natura dedit. sed trunca puppe
magister |
80 |
interiora petit Baianae peruia
cumbae |
|
tuti stagna sinus, gaudent ubi uertice
raso |
|
garrula securi narrare pericula
nautae. |
|
Ite igitur, pueri, linguis
animisque fauentes |
|
sertaque delubris et farra inponite
cultris |
85 |
ac mollis ornate focos glebamque
uirentem. |
|
iam sequar et sacro, quod praestat, rite
peracto |
|
inde domum repetam, graciles ubi parua
coronas |
|
accipiunt fragili simulacra nitentia
cera. |
88 fragili Ω :
facili Guietus, Burmannus || |
|
hic nostrum placabo Iouem Laribusque
paternis |
90 |
tura dabo atque omnis uiolae iactabo
colores. |
|
cuncta nitent, longos erexit ianua
ramos |
|
et matutinis operatur festa
lucernis. |
|
neu suspecta tibi sint haec, Coruine,
Catullus, |
|
pro cuius reditu tot pono altaria,
paruos |
95 |
tres habet heredes. libet expectare quis
aegram |
|
et claudentem oculos gallinam inpendat amico |
|
tam sterili; uerum haec nimia est inpensa, coturnix |
|
nulla umquam pro patre cadet. sentire calorem |
|
si coepit locuples Gallitta et Pacius orbi, |
100 |
legitime fixis uestitur tota libellis |
100 libellis Ω : tabellis
ς || |
|
porticus, existunt qui promittant hecatomben, |
|
quatenus hic non sunt res uenales elephanti, |
102 res Ruperti : nec Ω || |
|
nec Latio aut usquam sub nostro sidere talis |
|
belua concipitur, sed furua gente petita |
104 petita Ω : petitum
Ruperti || |
105 |
arboribus Rutulis et Turni pascitur agro, |
|
Caesaris armentum nulli seruire paratum |
|
priuato, siquidem Tyrio parere solebant |
|
Hannibali et nostris ducibus regique Molosso |
|
horum maiores ac dorso ferre cohortis, |
110 |
partem aliquam belli, | et euntem in
proelia turrem. |
|
nulla igitur mora per Nouium, mora nulla per Histrum |
|
Pacuuium, quin illud ebur ducatur ad aras |
|
et cadat ante Lares Gallittae uictima sola |
|
tantis digna deis et captatoribus horum. |
115 |
alter enim, si concedas, mactare
uouebit |
|
de grege seruorum magna et pulcherrima
quaeque |
|
corpora, uel pueris et frontibus
ancillarum |
|
inponet uittas et, si qua est nubilis
illi |
|
Iphigenia domi, dabit hanc altaribus,
etsi |
120 |
non sperat tragicae furtiua piacula
ceruae. |
|
laudo meum ciuem, nec comparo testamento |
|
mille rates; nam si Libitinam euaserit aeger, |
|
delebit tabulas inclusus carcere nassae |
|
post meritum sane mirandum atque omnia soli |
125 |
forsan Pacuuio breuiter dabit, ille superbus |
|
incedet uictis riualibus. ergo uides quam |
|
grande operae pretium faciat iugulata Mycenis. |
|
uiuat Pacuuius quaeso uel Nestora totum, |
|
possideat quantum rapuit Nero, montibus aurum |
130 |
exaequet, nec amet quemquam nec ametur ab ullo. |
|