Iuvenalis Satira 7
e-lectorum in usum edidit Michael Hendry
2005
|

Index Satirarum
De Codicibus
|
| |
| |
Et spes et ratio studiorum
in Caesare tantum; |
| |
solus enim tristes hac tempestate
Camenas |
| |
respexit, cum iam celebres notique
poetae |
| |
balneolum Gabiis, Romae conducere furnos
|
| 5 |
temptarent, nec foedum alii nec turpe
putarent |
| |
praecones fieri, cum desertis
Aganippes |
| |
uallibus esuriens migraret in atria
Clio. |
| |
nam si Pieria quadrans tibi nullus in
umbra |
| |
ostendatur, ames nomen uictumque
Machaerae |
| 10 |
et uendas potius commissa quod auctio
uendit |
| |
stantibus, oenophorum, tripedes, armaria,
cistas, |
| |
Alcithoen Pacci, Thebas et Terea
Fausti. |
| |
hoc satius quam si dicas sub iudice
uidi |
| |
quod non uidisti; faciant equites
Asiani, |
| 15 |
quamquam et Cappadoces faciant equitesque Bithyni |
15 deleuit
Pinzger || |
| |
altera quos nudo traducit gallica
talo. |
| |
nemo tamen studiis indignum ferre
laborem |
| |
cogetur posthac, nectit quicumque
canoris |
| |
eloquium uocale modis laurumque
momordit. |
| 20 |
hoc agite, o iuuenes. circumspicit et stimulat
uos |
| |
materiamque sibi ducis indulgentia
quaerit. |
| |
si qua aliunde putas rerum expectanda
tuarum |
| |
praesidia atque ideo croceae membrana
tabellae |
| |
impletur, lignorum aliquid posce ocius et
quae |
| 25 |
componis dona Veneris, Telesine,
marito, |
| |
aut clude et positos tinea pertunde
libellos. |
| 28 |
qui facis in parua sublimia carmina
cella |
| 29 |
ut dignus uenias hederis et imagine
macra, |
| 27 |
frange miser calamum uigilataque proelia
dele: |
27 huc transposui || |
| 30 |
spes nulla ulterior; didicit iam diues auarus
|
| |
tantum admirari, tantum laudare
disertos, |
| |
ut pueri Iunonis auem. sed defluit
aetas |
| |
et pelagi patiens et cassidis atque
ligonis. |
| |
taedia tunc subeunt animos, tunc seque
suamque |
| 35 |
Terpsichoren odit facunda et nuda
senectus. |
| |
Accipe nunc artes. ne quid
tibi conferat iste, |
| |
quem colis et Musarum et Apollinis aede
relicta, |
| |
ipse facit uersus atque uni cedit
Homero |
| |
propter mille annos, et si dulcedine
famae |
| 40 |
succensus recites, maculosas commodat
aedes. |
| |
haec longe ferrata domus seruire
iubetur |
| |
in qua sollicitas imitatur ianua
portas. |
| |
scit dare libertos extrema in parte
sedentis |
| |
ordinis et magnas comitum disponere
uoces; |
| 45 |
nemo dabit regum quanti subsellia
constant |
| |
et quae conducto pendent anabathra
tigillo |
| |
quaeque reportandis posita est orchestra
cathedris. |
| |
nos tamen hoc agimus tenuique in puluere
sulcos |
| |
ducimus et litus sterili uersamus
aratro. |
| 50 |
nam si discedas, laqueo tenet
ambitiosi |
50b-51a laqueo . . . mali
damnauit Housman || |
| |
consuetudo mali, tenet insanabile
multos |
51 omisit L,
deleuit Jahn || |
| |
scribendi cacoethes et aegro in corde
senescit. |
| |
sed uatem egregium, cui non sit publica
uena, |
| |
qui nihil expositum soleat deducere, nec
qui |
| 55 |
communi feriat carmen triuiale
moneta, |
| |
hunc, qualem nequeo monstrare et sentio
tantum, |
| |
anxietate carens animus facit, omnis acerbi
|
| |
inpatiens, cupidus siluarum aptusque
bibendis |
| |
fontibus Aonidum. neque enim cantare sub
antro |
| 60 |
Pierio thyrsumque potest contingere
maesta |
| |
paupertas atque aeris inops, quo nocte
dieque |
| |
corpus eget: satur est cum dicit Horatius
euhoe. |
| |
quis locus ingenio, nisi cum se carmine
solo |
| |
uexant et dominis Cirrhae Nysaeque
feruntur |
| 65 |
pectora uestra duas non admittentia
curas? |
| |
magnae mentis opus nec de lodice
paranda |
| |
attonitae currus et equos faciesque
deorum |
| |
aspicere et qualis Rutulum confundat
Erinys. |
| |
nam si Vergilio puer et tolerabile
desset |
| 70 |
hospitium, caderent omnes a crinibus
hydri, |
| |
surda nihil gemeret graue bucina. poscimus ut
sit |
| |
non minor antiquo Rubrenus Lappa
coturno, |
| |
cuius et alueolos et laenam pignerat
Atreus? |
| |
non habet infelix Numitor quod mittat
amico, |
| 75 |
Quintillae quod donet habet, nec defuit
illi |
| |
unde emeret multa pascendum carne
leonem |
| |
iam domitum; constat leuiori belua
sumptu |
| |
nimirum et capiunt plus intestina
poetae. |
| |
contentus fama iaceat Lucanus in
hortis |
| 80 |
marmoreis, at Serrano tenuique
Saleiio |
| |
gloria quantalibet quid erit, si gloria tantum
est? |
| |
curritur ad uocem iucundam et carmen
amicae |
| |
Thebaidos, laetam cum fecit Statius
urbem |
| |
promisitque diem: tanta dulcedine
captos |
| 85 |
adficit ille animos tantaque libidine
uolgi |
| |
auditur. sed cum fregit subsellia uersu
|
| |
esurit, intactam Paridi nisi uendit
Agauen. |
| |
ille et militiae multis largitus
honorem |
| |
semenstri uatum digitos circumligat
auro. |
| 90 |
quod non dant proceres, dabit histrio. tu
Camerinos |
| |
et Baream, tu nobilium magna atria
curas? |
| |
praefectos Pelopea facit, Philomela
tribunos. |
| |
haut tamen inuideas uati quem pulpita
pascunt. |
| |
quis tibi Maecenas, quis nunc erit aut
Proculeius |
| 95 |
aut Fabius, quis Cotta iterum, quis Lentulus
alter? |
| |
tum par ingenio pretium, tunc utile
multis |
| |
pallere et uinum toto nescire
Decembri. |
| |
Vester porro labor
fecundior, historiarum |
| |
scriptores? perit hic plus temporis atque olei
plus. |
| 100 |
nullo quippe modo millensima pagina
surgit |
| |
omnibus et crescit multa damnosa
papyro; |
| |
sic ingens rerum numerus iubet atque operis
lex. |
102 operis ς,
Lubinus : operum Ω || |
| |
quae tamen inde seges? terrae quis fructus
apertae? |
| |
quis dabit historico quantum daret acta
legenti? |
| 105 |
Sed genus ignauum, quod
lecto gaudet et umbra. |
| |
dic igitur quid causidicis ciuilia
praestent |
| |
officia et magno comites in fasce
libelli. |
| |
ipsi magna sonant, sed tum cum creditor
audit |
| |
praecipue, uel si tetigit latus acrior
illo |
| 110 |
qui uenit ad dubium grandi cum codice
nomen. |
| |
tunc inmensa caui spirant mendacia
folles |
| |
conspuiturque sinus; ueram deprendere messem
|
| |
si libet, hinc centum patrimonia
causidicorum, |
| |
parte alia solum russati pone
Lacertae. |
| 115 |
consedere duces, surgis tu pallidus
Aiax |
| |
dicturus dubia pro libertate
bubulco |
| |
iudice. rumpe miser tensum iecur, ut tibi
lasso |
| |
figantur uirides, scalarum gloria,
palmae. |
| |
quod uocis pretium? siccus petasunculus et
uas |
| 120 |
pelamydum aut ueteres, Maurorum epimenia,
bulbi |
| |
aut uinum Tiberi deuectum, quinque
lagonae. |
| |
si quater egisti, si contigit aureus
unus, |
| |
inde cadunt partes ex foedere
pragmaticorum. |
| |
Aemilio dabitur quantum licet, et melius
nos |
| 125 |
egimus. huius enim stat currus aeneus,
alti |
| |
quadriiuges in uestibulis, atque ipse
feroci |
| |
bellatore sedens curuatum hastile
minatur |
| |
eminus et statua meditatur proelia
lusca. |
| |
sic Pedo conturbat, Matho deficit, exitus hic
est |
| 130 |
Tongilii, magno cum rhinocerote
lauari |
| |
qui solet et uexat lutulenta balnea
turba |
| |
perque forum iuuenes longo premit assere
Maedos |
| |
empturus pueros, argentum, murrina,
uillas; |
| |
spondet enim Tyrio stlattaria purpura
filo. |
| 135 |
et tamen est illis hoc utile.
purpura uendit |
135 omisit
U1, deleuit Knoche || |
| |
causidicum uendunt amethystina; conuenit
illi |
| |
et strepitu et facie maioris uiuere
census, |
| |
sed finem inpensae non seruat prodiga Roma.
|
| |
fidimus eloquio? Ciceroni nemo
ducentos |
| 140 |
nunc dederit nummos, nisi fulserit anulus
ingens. |
| |
respicit haec primum qui litigat, an tibi
serui |
| |
octo, decem comites, an post te sella,
togati |
| |
ante pedes. ideo conducta Paulus
agebat |
| |
sardonyche, atque ideo pluris quam Gallus
agebat, |
| 145 |
quam Basilus. rara in tenui facundia
panno. |
| |
quando licet Basilo flentem producere
matrem? |
| |
quis bene dicentem Basilum ferat? accipiat
te |
| |
Gallia uel potius nutricula
causidicorum |
| |
Africa, si placuit mercedem ponere
linguae. |
| 150 |
Declamare doces? o ferrea
pectora Vetti, |
| |
cum perimit saeuos classis numerosa
tyrannos. |
| |
nam quaecumque sedens modo legerat, haec eadem stans |
| |
perferet atque eadem cantabit uersibus
isdem. |
| |
occidit miseros crambe repetita
magistros. |
| 155 |
quis color et quod sit causae genus atque ubi
summa |
| |
quaestio, quae ueniant diuersa parte
sagittae, |
| |
nosse uolunt omnes, mercedem soluere
nemo. |
| |
mercedem appellas? quid enim scio? culpa
docentis |
| |
scilicet arguitur, quod laeuae parte
mamillae |
| 160 |
nil salit Arcadico iuueni, cuius mihi
sexta |
| |
quaque die miserum dirus caput Hannibal
inplet, |
| |
quidquid id est de quo deliberat, an petat
urbem |
| |
a Cannis, an post nimbos et fulmina
cautus |
| |
circumagat madidas a tempestate
cohortes. |
| 165 |
quantum uis stipulare et protinus accipe: quid
do |
| |
ut totiens illum pater audiat? haec alii
sex |
| |
uel plures uno conclamant ore
sophistae |
| |
et ueras agitant lites raptore
relicto; |
| |
fusa uenena silent, malus ingratusque
maritus |
| 170 |
et quae iam ueteres sanant mortaria
caecos. |
| |
ergo sibi dabit ipse rudem, si nostra
mouebunt |
| |
consilia, et uitae diuersum iter
ingredietur |
| |
ad pugnam qui rhetorica descendit ab
umbra, |
| |
summula ne pereat qua uilis tessera
uenit |
| 175 |
frumenti; quippe haec merces lautissima.
tempta |
| |
Chrysogonus quanti doceat uel Pollio
quanti |
| |
lautorum pueros, artem scindes
Theodori. |
| |
balnea sescentis et pluris porticus in
qua |
| |
gestetur dominus quotiens pluit. anne
serenum |
| 180 |
expectet spargatque luto iumenta
recenti? |
| |
hic potius, namque hic mundae nitet ungula
mulae. |
| |
parte alia longis Numidarum fulta
columnis |
| |
surgat et algentem rapiat cenatio
solem. |
| |
quanticumque domus, ueniet qui fercula
docte |
| 185 |
conponit, ueniet qui pulmentaria
condit. |
| |
hos inter sumptus sestertia
Quintiliano, |
| |
ut multum, duo sufficient: res nulla
minoris |
| |
constabit patri quam filius. unde igitur
tot |
| |
Quintilianus habet saltus? exempla nouorum
|
| 190 |
fatorum transi. felix et pulcher et
acer, |
| |
felix et sapiens et nobilis et
generosus |
| |
adpositam nigrae lunam subtexit
alutae, |
| |
felix orator quoque maximus et
iaculator |
| |
et, si perfrixit, cantat bene. distat enim
quae |
| 195 |
sidera te excipiant modo primos
incipientem |
| |
edere uagitus et adhuc a matre
rubentem. |
| |
si Fortuna uolet, fies de rhetore
consul; |
| |
si uolet haec eadem, fiet de consule
rhetor. |
| |
Ventidius quid enim? quid Tullius? anne aliud
quam |
| 200 |
sidus et occulti miranda potentia
fati? |
| |
seruis regna dabunt, captiuis fata
triumphum. |
| |
felix ille tamen coruo quoque rarior
albo. |
| |
paenituit multos uanae sterilisque
cathedrae, |
| |
sicut Tharsimachi probat exitus atque
Secundi |
| 205 |
Carrinatis; et hunc inopem uidistis,
Athenae, |
| |
nil praeter gelidas ausae conferre
cicutas. |
| |
di maiorum umbris tenuem et sine pondere
terram |
| |
spirantisque crocos et in urna perpetuum
uer, |
| |
qui praeceptorem sancti uoluere
parentis |
| 210 |
esse loco. metuens uirgae iam grandis
Achilles |
| |
cantabat patriis in montibus et cui non
tunc |
| |
eliceret risum citharoedi cauda
magistri; |
| |
sed Rufum atque alios caedit sua quemque
iuuentus, |
| |
Rufum, quem totiens Ciceronem Allobroga
dixit. |
| 215 |
Quis gremio Celadi doctique
Palaemonis adfert |
| |
quantum grammaticus meruit labor? et tamen ex
hoc, |
| |
quodcumque est (minus est autem quam rhetoris
aera), |
| |
discipuli custos praemordet
acoenonoetus |
| |
et qui dispensat frangit sibi. cede,
Palaemon, |
| 220 |
et patere inde aliquid decrescere, non aliter
quam |
| |
institor hibernae tegetis niueique
cadurci, |
| |
dummodo non pereat mediae quod noctis ab
hora |
| |
sedisti, qua nemo faber, qua nemo
sederet |
| |
qui docet obliquo lanam deducere
ferro, |
| 225 |
dummodo non pereat totidem olfecisse
lucernas |
| |
quot stabant pueri, cum totus decolor
esset |
| |
Flaccus et haereret nigro fuligo
Maroni. |
| |
rara tamen merces quae cognitione
tribuni |
| |
non egeat. sed uos saeuas inponite
leges, |
| 230 |
ut praeceptori uerborum regula
constet, |
| |
ut legat historias, auctores nouerit
omnes |
| |
tamquam ungues digitosque suos, ut forte
rogatus, |
| |
dum petit aut thermas aut Phoebi balnea,
dicat |
| |
nutricem Anchisae, nomen patriamque
nouercae |
| 235 |
Anchemoli, dicat quot Acestes uixerit
annis, |
| |
quot Siculi Phrygibus uini donauerit
urnas. |
| |
exigite ut mores teneros ceu pollice
ducat, |
| |
ut si quis cera uoltum facit; exigite ut sit |
| |
et pater ipsius coetus, ne turpia ludant, |
| 240 |
ne faciant uicibus. non est leue tot puerorum |
| |
obseruare manus oculosque in fine trementis. |
| |
haec inquit cura; sed cum se uerterit annus, |
| |
accipe, uictori populus quod postulat, aurum. |
| |