Iuvenalis Satira 3
e-lectorum in usum edidit Michael Hendry
2005
|

Index Satirarum
De Codicibus
|
| |
| |
Quamuis digressu ueteris confusus amici |
| |
laudo tamen, uacuis quod sedem figere Cumis |
| |
destinet atque unum ciuem donare
Sibyllae. |
| |
ianua Baiarum est et gratum limen
amoeni |
4
limen Nisbet : litus Ω || |
| 5 |
secessus. ego uel Prochytam praepono
Suburae; |
| |
nam quid tam miserum, tam solum uidimus, ut
non |
| |
deterius credas horrere incendia,
lapsus |
| |
tectorum adsiduos ac mille pericula
saeuae |
| |
Vrbis et Augusto recitantes mense
poetas? |
| 10 |
sed dum tota domus raeda componitur
una, |
| 11 |
substitit ad ueteres arcus madidamque
Capenam. |
| 17 |
in uallem Egeriae descendimus et speluncas |
17-20 huc
transposuit Jahn, delevit Jacoby || |
| |
dissimiles ueris. quanto praesentius
esset |
| |
numen aquis, uiridi si margine cluderet undas
|
| 20 |
herba nec ingenuum uiolarent marmora
tofum. |
| 12 |
hic, ubi nocturnae Numa constituebat
amicae |
| |
nunc sacri fontis nemus et delubra
locantur |
| |
Iudaeis, quorum cophinus fenumque
supellex; |
| 15 |
omnis enim populo mercedem pendere iussa
est |
| 16 |
arbor et eiectis mendicat silua
Camenis. |
| 21 |
Hic tunc Vmbricius quando artibus inquit honestis |
| |
nullus in Vrbe locus, nulla emolumenta laborum, |
| |
res hodie minor est here quam fuit atque itidem cras |
23 itidem
Damsté : ideo Buecheler : eadem Ω || |
| |
deteret exiguis aliquid, proponimus illuc |
| 25 |
ire, fatigatas ubi Daedalus exuit alas, |
| |
dum noua canities, dum prima et recta senectus, |
| |
dum superest Lachesi quod torqueat et pedibus me |
| |
porto meis nullo dextram subeunte bacillo. |
| |
cedamus patria. uiuant Artorius
istic |
| 30 |
et Catulus, maneant qui nigra in candida
uertunt, |
30 nigra
Nisbet : nigrum Ω || |
| |
quis facile est aedem conducere, flumina,
portus, |
| |
siccandam eluuiem, portandum ad busta
cadauer, |
| |
et praebere caput domina uenale sub
hasta. |
| |
quondam hi cornicines et municipalis
harenae |
| 35 |
perpetui comites notaeque per oppida
buccae |
| |
munera nunc edunt et, uerso pollice
uulgus |
| |
cum iubet, occidunt populariter; inde
reuersi |
| |
conducunt foricas et cur non omnia? cum
sint |
| |
quales ex humili magna ad fastigia
rerum |
| 40 |
extollit quotiens uoluit Fortuna
iocari. |
| |
quid Romae faciam? mentiri nescio;
librum, |
| |
si malus est, nequeo laudare et poscere;
motus |
| |
astrorum ignoro; funus promittere
patris |
| |
nec uolo nec possum: ranarum uiscera
numquam |
| 45 |
inspexi; ferre ad nuptam quae mittit
adulter, |
| |
quae mandat, norunt alii; me nemo
ministro |
| |
fur erit, atque ideo nulli comes exeo
tamquam |
| |
mancus et extincta corpus non utile dextra.
|
48 extincta .
. . dextra Marklandus, Eremita : extinctae . . . dextrae Ω
|| |
| |
quis nunc diligitur nisi conscius et cui
feruens |
| 50 |
aestuat occultis animus semperque
tacendis? |
| |
nil tibi se debere putat, nil conferet
umquam, |
| |
participem qui te secreti fecit
honesti: |
| |
carus erit Verri qui Verrem tempore quo
uult |
| |
accusare potest. tanti tibi non sit
opaci |
54 opaci Ω :
opimi Buecheler || |
| 55 |
omnis harena Tagi quodque in mare uoluitur
aurum, |
| |
ut somno careas ponendaque praemia
sumas |
| |
tristis et a magno semper timearis
amico. |
| |
Quae nunc diuitibus gens
acceptissima nostris |
| |
et quos praecipue fugiam, properabo
fateri, |
| 60 |
nec pudor obstabit. non possum ferre,
Quirites, |
| |
Graecam Vrbem. quamuis quota portio faecis
Achaei? |
| |
iam pridem Syrus in Tiberim defluxit
Orontes |
| |
et linguam et mores et cum tibicine
chordas |
| |
obliquas nec non gentilia tympana
secum |
| 65 |
uexit et ad Circum iussas prostare
puellas. |
| |
ite, quibus grata est picta lupa barbara
mitra. |
| |
rusticus ille tuus sumit trechedipna,
Quirine, |
| |
et ceromatico fert niceteria
collo. |
| |
hic alta Sicyone, ast hic Amydone
relicta, |
| 70 |
hic Andro, ille Samo, | hic Trallibus
aut Alabandis, |
| |
Esquilias dictumque petunt a uimine
collem, |
| |
uiscera magnarum domuum dominique
futuri. |
| |
ingenium uelox, audacia perdita,
sermo |
| |
promptus et Isaeo torrentior. ede quid
illum |
| 75 |
esse uelis. quemuis hominem secum attulit ad
nos: |
75
uelis Nisbet : putes Ω || |
| |
grammaticus, rhetor, geometres, pictor,
aliptes, |
| |
augur, schoenobates, medicus, magus, omnia
nouit |
| |
Graeculus esuriens: in caelum iusseris, ibit.
|
78
iusseris RΦ : miseris PV || |
| |
in summa non Maurus erat neque Sarmata nec
Thrax |
| 80 |
qui sumpsit pinnas, mediis sed natus
Athenis. |
| |
horum ego non fugiam conchylia? me prior
ille |
| |
signabit fultusque toro meliore
recumbet, |
| |
aduectus Romam quo pruna et cottana
uento? |
| |
usque adeo nihil est quod nostra infantia
caelum |
| 85 |
hausit Auentini baca nutrita
Sabina? |
| |
quid quod adulandi gens prudentissima
laudat |
| |
sermonem indocti, faciem deformis
amici, |
| |
et longum inualidi collum ceruicibus
aequat |
| |
Herculis Antaeum procul a tellure
tenentis, |
| 90 |
miratur uocem angustam, qua deterius
nec |
| |
ille sonat quo mordetur gallina
marito? |
| |
haec eadem licet et nobis laudare, sed
illis |
| |
creditur. an melior, cum Thaida sustinet aut
cum |
| |
uxorem comoedus agit uel Dorida
nullo |
| 95 |
cultam palliolo? mulier nempe ipsa
uidetur, |
| |
non persona, loqui: uacua et plana omnia
dicas |
| |
infra uentriculum et tenui distantia
rima. |
| |
nec tamen Antiochus nec erit mirabilis
illic |
| |
aut Stratocles aut cum molli Demetrius
Haemo: |
| 100 |
natio comoeda est. rides, maiore
cachinno |
| |
concutitur; flet, si lacrimas conspexit
amici, |
| |
nec dolet; igniculum brumae si tempore
poscas, |
102 nec Ω : ac
Schäublin || |
| |
accipit endromidem; si dixeris aestuo,
sudat. |
103
accipit RΩ : arripit Scholte || |
| |
non sumus ergo pares: melior, qui semper et
omni |
| 105 |
nocte dieque potest aliena sumere
uultum |
| |
a facie, iactare manus, laudare paratus,
|
| |
si bene ructauit, si rectum minxit
amicus, |
| |
si trulla inuerso crepitum dedit aurea
fundo. |
| |
praeterea sanctum nil restat ab inguine
tutum, |
109 nil restat
Martyn : nihil est Ω || |
| 110 |
non matrona laris, non filia uirgo, nec
ipse |
| |
sponsus leuis adhuc, non filius ante
pudicus. |
| |
horum si nihil est, auiam resupinat
amici. |
| |
scire uolunt secreta domus atque
inde timeri. |
113 delevit Pinzger
|| |
| |
et quoniam coepit Graecorum mentio, transi |
| 115 |
gymnasia atque audi facinus maioris abollae. |
| |
Stoicus occidit Baream, delator amicum, |
| |
discipulumque senex ripa nutritus in illa |
| |
ad quam Gorgonei delapsa est pinna caballi. |
| |
non est Romano cuiquam locus hic, ubi regnat |
| 120 |
Protogenes aliquis uel Diphilus aut
Hermarchus, |
| |
qui gentis uitio numquam partitur
amicum, |
| |
solus habet. nam cum facilem stillauit in
aurem |
| |
exiguum de naturae patriaeque
ueneno, |
| |
limine summoueor, perierunt tempora
longi |
| 125 |
seruitii; nusquam minor est iactura
clientis. |
| |
Quod porro officium, ne
nobis blandiar, aut quod |
| |
pauperis hic meritum, si curet nocte
togatus |
| |
currere, cum praetor lictorem inpellat et
ire |
| |
praecipitem iubeat dudum uigilantibus
orbis, |
| 130 |
ne prior Albinam et Modiam collega salutet? |
| |
diuitis hic seruo claudit latus
ingenuorum |
| |
filius; alter enim quantum in legione
tribuni |
| |
accipiunt donat Caluinae uel
Catienae, |
| |
ut semel aut iterum super illam palpitet; at
tu, |
| 135 |
cum tibi uestiti facies scorti placet,
haeres |
| |
et dubitas alta Chionen deducere
sella. |
| |
da testem Romae tam sanctum quam fuit
hospes |
| |
numinis Idaei, procedat uel Numa uel
qui |
| |
seruauit trepidam flagranti ex aede Mineruam: |
| 140 |
protinus ad censum, de moribus ultima fiet |
| |
quaestio. "quot pascit seruos? quot possidet
agri |
| |
iugera? quam multa magnaque paropside
cenat?" |
| |
quantum quisque sua nummorum seruat in
arca, |
| |
tantum habet et fidei. iures licet et
Samothracum |
| 145 |
et nostrorum aras, contemnere fulmina
pauper |
| |
creditur atque deos, dis ignoscentibus
ipsis. |
| |
quid quod materiam praebet causasque
iocorum |
| |
omnibus hic idem, si foeda et scissa
lacerna, |
| |
si toga sordidula est et rupta calceus
alter |
| 150 |
pelle patet, uel si consuto uolnere
crassum |
| |
atque recens linum ostendit non una
cicatrix? |
| |
nil habet infelix paupertas durius in
se |
| |
quam quod ridiculos homines facit. "exeat"
inquit, |
| |
"si pudor est, et de puluino surgat
equestri, |
| 155 |
cuius res legi non sufficit, et sedeant
hic |
| |
lenonum pueri quocumque ex fornice
nati, |
| |
hic plaudat nitidus praeconis filius
inter |
157 nitidus
ς, Marklandus : nitidi Ω || |
| |
pinnirapi cultos iuuenes iuuenesque
lanistae." |
| |
sic libitum uano, qui nos distinxit,
Othoni. |
| 160 |
quis gener hic placuit censu minor atque
puellae |
| |
sarcinulis inpar? quis pauper scribitur
heres? |
| |
quando in consilio est aedilibus? agmine
facto |
| |
debuerant olim tenues migrasse
Quirites. |
| |
haut facile emergunt quorum uirtutibus
obstat |
| 165 |
res angusta domi, sed Romae durior
illis |
| |
conatus: magno hospitium miserabile,
magno |
| |
seruorum uentres, et frugi cenula
magno. |
| |
fictilibus cenare pudet, quod turpe
negabis |
| |
translatus subito ad Marsos mensamque
Sabellam |
| 170 |
contentusque illic ueneto duroque
cucullo. |
| |
pars magna Italiae est, si uerum admittimus,
in qua |
| |
nemo togam sumit nisi mortuus. ipsa
dierum |
| |
festorum herboso colitur si quando
theatro |
| |
maiestas tandemque redit ad pulpita
notum |
| 175 |
exodium, cum personae pallentis
hiatum |
| |
in gremio matris formidat rusticus
infans, |
| |
aequales habitus illic similesque
uidebis |
| |
orchestram et populum; clari uelamen
honoris |
| |
sufficiunt tunicae summis aedilibus
albae. |
| 180 |
hic ultra uires habitus nitor, hic aliquid
plus |
| |
quam satis est interdum aliena sumitur
arca. |
| |
commune id uitium est: hic uiuimus
ambitiosa |
| |
paupertate omnes. quid te moror? omnia
Romae |
| |
cum pretio. quid das, ut Cossum aliquando
salutes, |
| 185 |
ut te respiciat clauso Veiento
labello? |
| |
ille metit barbam, crinem hic deponit amatus; |
186
amatus Guyet, Ruperti : amati Φ : amatum PRV || |
| |
plena domus libis uenalibus: accipe et istud |
| |
fermentum tibi habe. praestare tributa clientes |
| |
cogimur et cultis augere peculia seruis. |
| 190 |
Quis timet aut timuit gelida Praeneste ruinam |
| |
aut positis nemorosa inter iuga Volsiniis aut |
| |
simplicibus Gabiis aut proni Tiburis arce? |
| |
nos Vrbem colimus tenui tibicine fultam |
| |
magna parte sui; nam sic labentibus obstat |
| 195 |
uilicus et, ueteris rimae cum texit hiatum, |
| |
securos pendente iubet dormire
ruina. |
| |
uiuendum est illic, ubi nulla incendia,
nulli |
| |
nocte metus. iam poscit aquam, iam friuola
transfert |
| |
Vcalegon, tabulata tibi iam tertia
fumant: |
| 200 |
tu nescis; nam si gradibus trepidatur ab
imis, |
| |
ultimus ardebit quem tegula sola
tuetur |
| |
a pluuia, molles ubi reddunt oua
columbae. |
| |
lectus erat Cordo Procula minor, urceoli
sex |
| |
ornamentum abaci, nec non et paruulus
infra |
| 205 |
cantharus et recubans sub eodem e marmore
Chiron, |
205 eodem e Housman
: eodem Ω : eo de Valesius : rupto de Nisbet
|| |
| |
iamque uetus Graecos seruabat cista
libellos |
| |
et diuina opici rodebant carmina
mures. |
| |
nil habuit Cordus quis enim negat? et
tamen illud |
| |
perdidit infelix totum nihil. ultimus
autem |
| 210 |
aerumnae cumulus, quod nudum et frusta
rogantem |
| |
nemo cibo, nemo hospitio tectoque
iuuabit. |
| |
si magna Assaraci cecidit domus, horrida
mater, |
212
Assaraci Scholte : Asturici PSRVU : Asturi Φ || |
| |
pullati proceres, differt uadimonia
praetor. |
| |
tum gemimus casus Vrbis, tunc odimus
ignem. |
| 215 |
ardet adhuc, et iam accurrit qui marmora
donet, |
| |
conferat inpensas; hic nuda et candida
signa, |
| |
hic aliquid praeclarum Euphranoris et
Polycliti |
217 praeclarum Ω :
praedarum ς, Housman || |
| |
aera, Asianorum uetera ornamenta
deorum, |
218 aera Housman :
haec Ω || |
| |
hic libros dabit et forulos mediamque
Mineruam, |
| 220 |
hic modium argenti. meliora ac plura reponit
|
| |
Persicus orborum lautissimus et merito
iam |
| |
suspectus tamquam ipse suas incenderit
aedes. |
| |
si potes auelli Circensibus, optima
Sorae |
| |
aut Fabrateriae domus aut Frusinone
paratur |
| 225 |
quanti nunc latebras unum conducis in
annum. |
225 latebras
temptaui : tenebras Ω || |
| |
hortulus hic puteusque breuis nec reste
mouendus |
| |
in tenuis plantas facili diffunditur
haustu. |
| |
uiue bidentis amans et culti uilicus
horti |
| |
unde epulum possis centum dare
Pythagoreis. |
| 230 |
est aliquid, quocumque loco, quocumque
recessu, |
| |
unius sese dominum fecisse
lacertae. |
| |
Plurimus hic aeger moritur
uigilando (sed ipsum |
| |
languorem peperit cibus inperfectus et
haerens |
| |
ardenti stomacho); nam quem meritoria
somnum |
234 quem H.
Valesius : quae Ω || |
| 235 |
admittunt? magnis opibus dormitur in
Vrbe. |
| |
inde caput morbi: raedarum transitus
arto |
| |
uicorum in flexu et stantis conuicia
mandrae |
| |
eripient somnum Druso uitulisque
marinis. |
| |
si uocat officium, turba cedente
uehetur |
| 240 |
diues et ingenti curret super ora
Liburna |
| |
atque obiter leget aut scribet uel dormiet
intus |
| |
(namque facit somnum clausa lectica
fenestra), |
| |
ante tamen ueniet: nobis properantibus
obstat |
| |
unda prior, magno populus premit agmine
lumbos |
| 245 |
qui sequitur; ferit hic cubito, ferit assere
duro |
| |
alter, at hic tignum capiti incutit, ille
metretam. |
| |
pinguia crura luto, planta mox undique
magna |
| |
calcor, et in digito clauus mihi militis
haeret. |
| |
nonne uides quanto celebretur sportula
fumo? |
| 250 |
centum conuiuae, sequitur sua quemque
culina. |
| |
Corbulo uix ferret tot uasa ingentia, tot
res |
| |
inpositas capiti, quas recto uertice
portat |
| |
seruulus infelix et cursu uentilat
ignem. |
| |
scinduntur tunicae sartae modo, longa
coruscat |
| 255 |
serraco ueniente abies, atque altera
pinum |
| |
plaustra uehunt; nutant alte populoque
minantur. |
| |
nam si procubuit qui saxa Ligustica
portat |
| |
axis et euersum fudit super agmina
montem, |
| |
quid superest de corporibus? quis membra, quis
ossa |
259
de AHKTZ : e PRVGO || |
| 260 |
inuenit? obtritum uulgo perit omne
cadauer |
260 uulgo Eremita :
uulgi Ω || |
| |
more animae. domus interea secura
patellas |
| |
iam lauat et bucca foculum excitat et sonat
uncis |
262 uncis temptaui
: unctis Ω || |
| |
striglibus et pleno componit lintea
guto. |
| |
haec inter pueros uarie properantur, at
ille |
| 265 |
iam sedet in ripa taetrumque nouicius
horret |
| |
porthmea nec sperat caenosi gurgitis
alnum |
| |
infelix nec habet quem porrigat ore
trientem. |
| |
Respice nunc alia ac diuersa
pericula noctis: |
| |
quod spatium tectis sublimibus unde
cerebrum |
| 270 |
testa ferit, quotiens rimosa et curta
fenestris |
| |
uasa cadant, quanto percussum pondere
signent |
| |
et laedant silicem. possis ignauus
haberi |
| |
et subiti casus inprouidus, ad cenam
si |
| |
intestatus eas: adeo tot fata, quot
illa |
| 275 |
nocte patent uigiles te praetereunte
fenestrae. |
| |
ergo optes uotumque feras miserabile
tecum, |
| |
ut sint contentae patulas defundere
pelues. |
| |
Ebrius ac petulans, qui
nullum forte cecidit, |
278
qui Ω : quia Guyet || |
| |
dat poenas, noctem patitur lugentis
amicum |
| 280 |
Pelidae, cubat in faciem, mox deinde supinus: |
| |
ergo non aliter poterit dormire; quibusdam |
281 delevit Heinecke || |
| |
somnum rixa facit. sed quamuis inprobus annis |
| |
atque mero feruens cauet hunc quem coccina laena |
| |
uitari iubet et comitum longissimus ordo, |
| 285 |
multum praeterea flammarum et aenea lampas: |
| |
me, quem luna solet deducere uel breue lumen |
| |
candelae, cuius dispenso et tempero
filum, |
| |
contemnit. miserae cognosce prooemia
rixae, |
| |
si rixa est, ubi tu pulsas, ego uapulo
tantum. |
| 290 |
stat contra starique iubet. parere necesse
est; |
| |
nam quid agas, cum te furiosus cogat et
idem |
| |
fortior? unde uenis? exclamat, cuius
aceto, |
| |
cuius conche tumes? quis tecum sectile
porrum |
| 294 |
sutor et elixi ueruecis labra
comedit? |
| 296 |
ede ubi consistas: in qua te quaero
proseucha? |
295-296 inter se transposuit Pinzger || |
| 295 |
nil mihi respondes? aut dic aut accipe calcem. |
| 297 |
dicere seu temptes aliquid tacitusue recedas, |
297 seu Schrader : si Ω || |
| |
tantumdem est: feriunt pariter, uadimonia
deinde |
| |
iurati faciunt. libertas pauperis haec
est: |
299 iurati Scholte : irati Ω || |
| 300 |
pulsatus rogat et pugnis concisus
adorat |
| |
ut liceat paucis cum dentibus inde
reuerti. |
| |
nec tamen haec tantum metuas; nam qui spoliet
te |
| |
non derit clausis domibus postquam omnis
ubique |
| |
fixa catenatae siluit compago
tabernae. |
| 305 |
interdum et ferro subitus grassator agit
rem, |
| |
armato quotiens tutae custode
tenentur |
| |
et Pomptina palus et Gallinaria
pinus: |
| |
sic inde huc omnes tamquam ad uiuaria
currunt. |
| |
qua fornace graues, qua non incude
catenae? |
| 310 |
maximus in uinclis ferri modus, ut timeas ne
|
| |
uomer deficiat, ne marra et sarcula
desint. |
| |
felices proauorum atauos, felicia
dicas |
| |
saecula quae quondam sub regibus atque
tribunis |
| |
uiderunt uno contentam carcere
Romam. |
| 315 |
His alias poteram et pluris
subnectere causas, |
| |
sed iumenta uocant et sol inclinat. eundum
est; |
| |
nam mihi commota iamdudum mulio
uirga |
| |
adnuit. ergo uale nostri memor, et quotiens
te |
| |
Roma tuo refici properantem reddet
Aquino, |
| 320 |
me quoque ad Heluinam Cererem uestramque
Dianam |
| |
conuerte a Cumis. saturarum ego, ni pudet
illas, |
321 conuerte
P1R : conuelle P2VΦ :
compelle Buecheler || |
| |
auditor gelidos ueniam caligatus in
agros. |
| |