Cimmeria seu valle iaces, seu noctis opacae |
axe sub occiduo mollia strata
premis: |
seu tua gentili madidum te nectare Lemnos |
Pasitheae tepido detinet in gremio. |
Seu Iouis ad mensas resides conuiua supernas, |
5 |
inter syderei numina sancta poli, |
Nam quis tam mitem crudelibus inserat vmbris, |
Orci qu˙ag fauces horrida monstra
tenent? |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades, et placidus languida membra
leva. |
10 |
Septima iam fulget pulsis aurora tenebris, |
pectora vt in duro voluimus aegra
thoro. |
Multum equidem morbus, sed plus insomnia torquet, |
ante diem vires obruit illa meas. |
Quod modo corpus erat, nunc est cutis ossibus haerens, |
15 |
nunc tantum larua est, qui modo vultus
erat. |
Comprimo saepè genas, et lentum inuito soporem, |
nec tamen in pressas labitur ille
genas. |
Tantum dira meis monstra obuersantur ocellis, |
queis nasi ingentes, et Stygiae
effigies. |
20 |
Qualeis Alcmaeon, quales cernebat Orestes, |
qualeis tu caeso Romule moeste Remo. |
Immites Superi, facileis per littora phocas |
sternitis, et gliri tota cubatur
hyems. |
Iam pecudum vobis maior quà cura virorum, |
25 |
at genus hoc vestre semina stirpis
habet. |
Si tamen Endymion triginta dormijt annos. |
causa erat vt Lunae gaudia longa
forent. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades, et placidus languida membra
leua. |
30 |
Quod fuit humanae totum tentauimus artis, |
inuenta est nostri nulla medela
mali. |
Nil rosa, nil violae, nil semina lactucarum, |
nil me cum lolio iuuit Hyoscyamus. |
Frustra Aloe, frustra nobis fragrauit anethum, |
35 |
nec gelidis linier profuit
vnguinibus. |
Non habuere suas in me vlla papauera vires, |
in me Mandragorae non habuere suas. |
Ergò ego vel Phariae possim perferre venenum |
aspidis, vnde tibi mors Cleopatra
fuit. |
40 |
Blanda nec arguta Syren me voce resoluat, |
nec Circe Eois Daedala graminibus: |
Nec si pollenti tangat mea corpora virga |
Mercurius, qua tu peruigil Arge
iaces. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
45 |
huc ades, et placidus languida membra
leua. |
Te lethaea parens ad lumina progenuit Nox, |
Cyaneos multo sydere picta sinus: |
Praebuit et plantis alas, et cornua fronti, |
ac ferrugineam texuit ipsa togam, |
50 |
Addidit et comites totis tibi moribus aptos, |
in quibus est segnis Torpor et vda
Quies. |
Sunt et mordaces pulsura Obliuia curas, |
sunt testudineos Ocia nacta pedes. |
Muta sed in primis tibi adesse Silentia iussit, |
55 |
assiduae murmur quae procul omne
fugant. |
His tu quicquid agis semper stipare ministris, |
his quicquid toto viuit in orbe
domas. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades, et placidus languida membra
leua. |
60 |
Serus ab obscuris te suscitat Hesperus antris, |
clarus in atra iterum Lucifer antra
fugat. |
Luce vacas ipsiue tibi, dulciue Lyaeo, |
facta è nigranti fulcra premens
Hebeno. |
In tenebris volitas, et latum spargis in orbem |
65 |
lecta soporiferis grana papaueribus, |
Quae postquàm in terras ceciderunt, oppida, et vrbes, |
aequoris et fluctus, et nemora alta
silent. |
Tu potes et patulo luctanteis aëre ventos, |
tu potes et rapidi sistere solis
equos. |
70 |
Si libeat, stabunt iam fusi nubibus hymbres, |
haerebunt medio fulmina torta polo. |
Te quondam custos aurati velleris Hydrus, |
sensit et anguineis torua Medusa
comis. |
Dum tibi juncta fouet Tithonum longius Eos, |
75 |
in Iouis officium nox geminauit
iter. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades et placidus languida membra
leva. |
Non ego te hostileis iubeo defigere turmas, |
caedibus vt subitis castra inimica
premam, |
80 |
Fraude nec audaci magnum sopire Tonantem, |
Iunonis toties quod meruere preces: |
Vel cum decepto Tirynthia vela marito, |
egit ab Iliacis littora Cöa
vadis, |
Vel cum cedentes Phrygibus miserata Pelasgos, |
85 |
callida in Idaeis rupibus accubuit: |
Obsequium posco, diuum quod nemo queratur, |
quod pater aethereus consulat ipse
boni. |
Obsequium posco tutum tibi, et vtile nobis, |
nam nec seruari per tua damna velim, |
90 |
Quòd nisi tu nostros claudas paulisper ocellos, |
Aeternum claudat mox tua furva
soror. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades et placidus languida membra
leva. |
Non ingratus ero, viridi de cespite surget |
95 |
fumatura tuis haud semel ara sacris. |
Hic tibi ponetur tenerum iecur anseris albi, |
altera cristatus victima gallus
erit. |
Haec super adijciam flaui duo cymbia mellis, |
ac totidem lactis cymbia mixta mero. |
100 |
Alme pater rerum, miserae pars optima vitae, |
mens simul et corpus quo recreante
vigent, |
Index venturi, superas qui mittis ad oras |
somnia per geminas illa vel illa
fores: |
Sic tibi parua dies, et sic nox annua semper, |
105 |
nec desit longae copia desidiae, |
Sic sine fine tuo facilem se praestet amori, |
inter Acidalias maxima Naiadas. |
Huc ades ô hominum simul et rex Somne deorum, |
huc ades et placidus languida membra
leva. |
110 |