Extrémá, mea lux, cum pótus nocte vagárer, |
nec mé servórum dúceret ulla manus, |
obvia nescio quot puerí mihi turba minúta |
vénerat (hós vetuit mé numeráre timor); |
quórum alií faculás, alií retinére sagittás, |
5 |
pars etiam vísa est vincla paráre mihi. |
sed núdí fuerant. quórum lascívior únus |
'arripite hunc', inquit, 'iam bene nóstis sum. |
hic erat, hunc mulier nóbís íráta locávit.' |
dixit, et in colló iam mihi nódus erat. |
10 |
híc alter iubet in medium própellere, at alter |
'intereat, quí nós nón putat esse deós! |
haec té nón meritum tótás exspectat in hórás: |
at tú nescio quás quaeris, inepte, forés. |
quae cum Sídoniae nocturna ligámina mitrae |
15 |
solverit atque oculós móverit illa gravis, |
afflábunt tibi nón Arabum de grámine odórés, |
sed quós ipse suís fécit Amor manibus. |
parcite iam, fratrés, iam certós spondet amórés; |
et iam ad mandátam vénimus ecce domum.' |
20 |
atque ita mí iniectó dixérunt rursus amictú: |
'í nunc et noctés disce manére domí.' |
máne erat, et voluí, sí sóla quiésceret illa, |
vísere: at in lectó Cynthia sóla fuit. |
obstipuí: nón illa mihí formósior umquam |
25 |
vísa, neque ostríná cum fuit in tunicá, |
íbat et hinc castae narrátum somnia Vestae, |
neu sibi néve mihí quá nocitúra forent. |
tális vísa mihí somnó dímissa recentí. |
heu quantum per sé candida forma valet! |
30 |
'quid tú mátútínus', ait, 'speculátor amícae? |
mé similem vestrís móribus esse putás? |
nón ego tam facilis: sat erit mihi cógnitus únus, |
vel tu vel sí quis vérior esse potest. |
appárent nón ulla toró vestígia pressó, |
35 |
signa volútantís nec iacuisse duós. |
aspice ut in tótó nullus mihi corpore surgat |
spíritus admissó nótus adulterió.' |
dixit, et oppositá própelléns sávia dextrá |
prósilit in laxá nixa pedem soleá. |
40 |
síc ego tam sanctí custós délúdor amóris: |
ex illó félix nox mihi nulla fuit. |