|
|
|
|
| 9 |
3 |
Penelope poterat bis denos sola per
annos |
1-2 ad
finem elegiae prioris transtulit Butrica
| 3 sola s : salua
O || |
| |
|
uiuere, tam multis femina
digna procis; |
| |
5 |
coniugium falsa poterat differre
Minerua, |
| |
|
nocturno soluens texta
diurna dolo; |
| |
|
uisuram et quamuis numquam speraret
Vlixem, |
7 uisuram
s : uisura O || |
| |
|
illum exspectando facta
remansit anus. |
| |
|
nec non exanimem amplectens Briseis
Achillem, |
| |
10 |
candida uesana uerberat ora
manu; |
| |
|
et dominum lauit maerens captiua
cruentum, |
| |
|
appositum flauis in Simoente
uadis, |
12 appositum s :
propositum O | fluuiis
O, corr. Heinsius : fuluis s || |
| |
|
foedauitque comas, et tanti corpus
Achilli |
| |
|
maximaque in parua sustulit
ossa manu; |
| |
15 |
cui tum nec Peleus aderat nec caerula
mater, |
15 cui tum Housman
: cum tibi O || |
| |
|
Scyria nec uiduo Deidamia
toro. |
| |
|
tunc igitur ueris gaudebat Graecia
nuptis, |
| |
|
tunc etiam caedes inter et
arma pudor. |
18 caedes Giardina
: felix O || |
| |
|
at tu non una potuisti nocte
uacare, |
| |
20 |
impia, non unum sola manere
diem! |
| |
29 |
quid si longinquos retinerer miles ad
Indos, |
29-30 huc transtulit
Housman || |
| |
30 |
aut mihi si staret nauis in
Oceano? |
| |
21 |
quin etiam multo duxistis pocula
risu: |
| |
|
forsitan et de me uerba
fuere mala. |
| |
|
hic etiam petitur, qui te prius ipse
reliquit: |
| |
|
di faciant, isto capta
fruare uiro! |
| |
25 |
haec mihi uota tuam propter suscepta
salutem, |
| |
|
cum capite hoc Stygiae iam
poterentur aquae, |
| |
|
et lectum flentes circum staremus
amici? |
| |
28 |
hic ubi tum, pro di,
perfida, quisue fuit? |
| |
31 |
sed uobis facile est uerba et componere
fraudes: |
| |
|
hoc unum didicit femina
semper opus. |
| |
|
non sic incerto mutantur flamine
Syrtes, |
| |
|
nec folia hiberno tam
tremefacta Noto, |
| |
35 |
quam cito feminea non constat foedus in
ira, |
| |
|
siue ea causa grauis siue ea
causa leuis. |
| |
|
nunc, quoniam ista tibi placuit sententia,
cedam: |
| |
|
tela, precor, pueri, promite
acuta magis, |
| |
|
figite certantes atque hanc mihi soluite
uitam! |
| |
40 |
sanguis erit uobis maxima
palma meus. |
| |
|
sidera sunt testes et matutina
pruina |
| |
|
et furtim misero ianua
aperta mihi, |
| |
|
te nihil in uita nobis acceptius
umquam: |
| |
|
nunc quoque erit, quamuis
sis inimica, nihil. |
44 erit . . . nihil
Postgate : eris . . . mihi O || |
| |
45 |
nec domina ulla meo ponet uestigia
lecto: |
| |
|
solus ero, quoniam non licet
esse tuum. |
| |
|
atque utinam, si forte pios deduximus
annos, |
47 deduximus
temptaui : eduximus O || |
| |
|
ille uir in medio fiat amore
lapis! |
49-52 seclusit Wakker,
ad initium sequentis elegiae transtulit Scaliger || |
|
§ |
