|
|
|
|
Felix, qui patriis aeuum transegit in
aruis, |
1 patriis
C : propriis C | aruis C : agris C || |
|
ipsa domus puerum quem
uidet, ipsa senem, |
|
qui baculo nitens in qua reptauit
harena |
|
unius numerat saecula longa
casae. |
5 |
illum non uario traxit fortuna
tumultu, |
5 uano c,
Heinsius || |
|
nec bibit ignotas mobilis
hospes aquas; |
|
non freta mercator tremuit, non classica
miles, |
|
non rauci lites pertulit
ille fori. |
|
indocilis rerum, uicinae nescius
urbis, |
10 |
aspectu fruitur liberiore
poli. |
|
frugibus alternis, non consule computat
annum: |
|
autumnum pomis, uer sibi
flore notat. |
|
idem condit agens soles idemque
reducit, |
13 agens Rudd ]
ager O || |
|
metiturque suo rusticus orbe
diem, |
15 |
ingentem meminit paruo qui germine
quercum |
|
aequaeuumque uidet
consenuisse nemus, |
|
proxima cui nigris Verona remotior
Indis |
|
Benacumque putat litora
rubra lacum. |
|
sed tamen indomitae uires firmisque
lacertis |
20 |
aetas robustum tertia cernit
auum. |
|
erret et extremos alter scrutetur
Hiberos: |
|
plus habet hic uitae, plus
habet ille uiae. |
§ |