|
|
|
|
Panegyricus |
I |
|
|
Sol, qui
flammigeris mundum conplexus
habenis |
|
uoluis inexhausto redeuntia saecula
motu, |
|
sparge diem meliore coma, crinemque
repexi |
|
blandius elato surgant temone
iugales |
5 |
efflantes roseum frenis spumantibus
ignem. |
|
iam noua germanis uestigia torqueat
annus |
|
consulibus, laetique petant exordia
menses. |
|
Scis genus Auchenium,
nec te latuere potentes |
|
Amniadae; nam saepe soles ductoribus
illis |
9
Amniadae c, Koch : Anniadae O || |
10 |
instaurare uias et cursibus addere
nomen. |
|
his neque per dubium pendet Fortuna
fauorem |
|
nec nouit mutare uices, sed fixus in
omnes |
|
cognatos procedit honos. quemcumque
require |
|
hac de stirpe uirum: certum est de consule
nasci. |
15 |
per fasces numerantur aui semperque
renata |
|
nobilitate uirent, et prolem fata
secuntur |
|
continuum simili seruantia lege
tenorem. |
|
nec quisquam procerum temptat, licet aere
uetusto |
|
floreat et claro cingatur Roma
senatu, |
20 |
se iactare parem, sed prima sede
relicta |
|
Aucheniis de iure licet certare
secundo. |
|
haud secus ac tacitam Luna regnante per
aethram |
|
sidereae cedunt acies, cum fratre
recusso |
|
aemulus aduersis flagrauerit ignibus
orbis; |
25 |
tum iubar Arcturi languet, tum fulua
Leonis |
|
ira perit, Plaustro iam rara intermicat
Arctos |
|
indignata tegi, iam caligantibus
armis |
|
debilis Orion dextram miratur
inertem. |
|
Quem prius adgrediar?
ueteris quis facta Probini |
30 |
nesciat aut nimias laudes ignoret
Olybri? |
|
uiuit adhuc conpletque uagis sermonibus
aures |
|
gloria fusa Probi, quam non uentura
silebunt |
|
lustra nec ignotam rapiet sub nube
uetustas. |
|
illum fama uehit trans aequora transque
remotas |
35 |
Tethyos ambages Atlanteosque
recessus. |
|
audiit et gelido si quem Maeotica
pascit |
|
sub Ioue uel calido si quis coniunctus in
axe |
|
nascentem te, Nile, bibit. uirtutibus
ille |
|
Fortunam domuit numquamque leuantibus
alte |
40 |
intumuit rebus; sed mens circumflua
luxu |
|
nouerat intactum uitio seruare
rigorem. |
|
hic non diuitias nigrantibus abdidit
antris |
|
nec tenebris damnauit opes; sed largior
imbre |
|
sueuerat innumeras hominum ditare
cateruas. |
45 |
quippe uelut denso currentia munera
nimbo |
|
cernere semper erat, populis undare
penates |
|
adsiduis, intrare inopes, remeare
beatos. |
|
praeceps illa manus fluuios superabat
Hiberos |
|
aurea dona uomens +si quis+ tellure
reuulsa |
50 |
+sollicitis fodiens miratur collibus
aurum: |
|
quantum stagna Tagi rudibus stillantia
uenis |
|
effluxere decus, quanto pretiosa
metallo |
|
Hermi ripa micat, quantas per Lydia
culta |
|
despumat rutilas diues Pactolus
harenas. |
55 |
Non, mihi centenis
pateant si uocibus ora |
|
multifidusque ruat centum per pectora
Phoebus, |
|
acta Probi narrare queam, quot in ordine
gentes |
|
rexerit, ad summi quotiens fastigia
iuris |
|
uenerit, Italiae late cum frena
teneret |
60 |
Illyricosque sinus et quos arat Africa
campos. |
|
sed nati uicere patrem, solique
rnerentur |
|
uictores audire Probi. non contigit
illi |
|
talis honos, prima cum parte uiresceret
aeui, |
|
nec consul cum fratre fuit. nos nulla
fatigat |
65 |
cura diu maiora petens. non anxia
mentem |
|
spes agit et longo tendit praecordia
uoto: |
|
coepistis quo finis erat. primordia
uestra |
|
uix pauci meruere senes, metasque
tenetis |
|
ante genas dulces quam flos iuuenilis
inumbret |
70 |
oraque ridenti lanugine uestiat
aetas. |
|
tu, precor, ignarum doceas, Parnasia,
uatem, |
|
quis deus ambobus tanti sit muneris
auctor. |
|
Postquam fulmineis
inpellens uiribus hostem |
|
belliger Augustus trepidas laxauerat
Alpes, |
75 |
Roma Probo cupiens dignas persoluere
grates |
|
sedula pro natis dominum flexura
rogando |
|
ire parat. famuli currum iunxere
uolantem |
|
Impetus horribilisque Metus, qui semper
agentem |
|
proelia cum fremitu Romam comitantur
anhelo, |
80 |
siue petat Parthos seu cuspide turbet
Hydaspen. |
|
hic ligat axe rotas; hic sub iuga ferrea
nectit |
|
cornipedes rigidisque docet seruire
lupatis. |
|
ipsa, triumphatis quae possidet aethera
regnis, |
|
adsilit innuptae ritus imitata
Mineruae. |
85 |
nam neque caesariem crinali stringere
cultu |
|
colla nec ornatu patitur mollire
retorto; |
|
dextrum nuda latus, niueos exerta
lacertos, |
|
audacem retegit mammam, laxumque
coercens |
|
mordet gemma sinum; nodus, qui subleuat
ensem, |
90 |
album puniceo pectus discriminat
ostro. |
|
miscetur decori uirtus pulcherque
seuero |
|
armatur terrore pudor, galeaeque
minaci |
|
flaua cruentarum praetenditur umbra
iubarum, |
|
et formidato clipeus Titana
lacessit |
95 |
lumine, quem tota uariarat Mulciber
arte: |
|
hic patris Mauortis amor fetusque
notantur |
|
Romulei; pius amnis inest et belua
nutrix; |
|
electro Thybris, pueri formantur in
auro; |
|
fingunt aera lupam; Mauors adamante
coruscat |
100 |
Iam, simul emissis
rapido uelocior Euro |
|
fertur equis, stridunt Zephyri cursuque
rotarum |
|
saucia diuiduis clarescunt nubila
sulcis. |
|
nec traxere moras, sed lapsu protinus
uno, |
|
quem poscunt, tetigere locum, qua fine sub
imo |
105 |
angustant aditum curuis anfractibus
Alpes |
|
claustraque congestis scopulis, durissima
tendunt, |
|
non alia reseranda manu, sed peruia
tantum |
|
Augusto geminisque fidem mentita
tyrannis. |
|
semirutae turres auulsaque moenia
fumant; |
110 |
crescunt in cumulum strages uallemque
profundam |
|
aequauere iugis; stagnant inmersa
cruore |
|
corpora; truduntur permixto funere
Manes. |
112 truduntur c :
turbantur C : traduntur C || |
|
Haud procul exhausto
laetus certamine uictor |
|
caespite gramineo consederat arbore
fultus |
115 |
adclines umeros; dominum gauisa
coronat |
|
terra suum, surguntque toris maioribus
herbae. |
|
sudor adhuc per membra calet creberque
recurrit |
|
halitus et placidi radiant in casside
uultus: |
|
qualis letifera populatus caede
Gelonos |
120 |
procubat horrendus Getico Gradiuus in
Haemo; |
|
exuuias Bellona leuat, Bellona
tepentes |
|
puluere soluit equos, inmensaque cornus in
+hastam |
|
porrigitur tremulisque ferit splendoribus
Hebrum. |
|
Vt stetit ante ducem
discussas Roma per auras, |
125 |
conscia ter sonuit rupes et inhorruit
atrum |
|
maiestate nemus. prior huic o numen
amicum |
126 huic Heinsius :
hic c : haec O : hoc C? || |
|
dux ait et legum genetrix longeque
regendo |
|
circumfusa polo consorsque adiuncta
Tonanti, |
|
dic agedum, quae causa uiae? cur deseris
arces |
130 |
Ausonias caelumque tuum? dic, maxima
rerum! |
|
non ego uel Libycos cessem tolerare
uapores |
|
Sarmaticosue pati medio sub frigore
Coros, |
|
si tu, Roma, uelis; pro te quascumque per
oras |
|
ibimus et nulla sub tempestate
timentes |
135 |
solstitio Meroen, bruma temptabimus
Histrum. |
|
Tum regina refert:
non me latet, inclute rector, |
|
quam tua pro Latio uictricia castra
laborent, |
|
nec quod seruitium rursus furiaeque
rebelles |
|
edomitae paribus sub te cecidere
triumphis. |
140 |
sed, precor, hoc donum cum libertate
recenti |
|
adicias, si uera manet reuerentia
nostri. |
|
sunt mihi pubentes alto de semine
fratres, |
|
pignora clara Probi, fausta quos luce
creatos |
143 clara Heinsius
: cara O | fausta Goodyear : festa O || |
|
ipsa meo foui gremio. cunabula
paruis |
145 |
ipsa dedi, cum matris onus Lucina
beatum |
|
solueret et magnos proferrent sidera
partus. |
|
his ego nec Decios pulchros fortesue
Metellos |
|
praetulerim, non, qui Poenum domuere
ferocem, |
|
Scipiadas Gallisque genus fatale
Camillos. |
150 |
Pieriis pollent studiis multaque
redundant |
|
eloquio; nec desidiis dapibusue
paratis |
|
indulgere iuuat nec tanta licentia
uitae |
|
arripit aut mores aetas lasciua
relaxat: |
|
sed grauibus curis animum sortita
senilem |
155 |
ignea longaeuo frenatur corde
iuuentus. |
|
illis, quam propriam ducunt ab origine,
sortem |
|
oramus praebere uelis annique
futurum |
|
deuoueas uenientis iter. non inproba
posco, |
|
non insueta dabis: domus haec de more
requirit. |
160 |
sic nobis Scythicus famuletur
Araxes, |
|
sic Rhenus per utrumque latus, Medisque
subactis |
|
nostra Semiramiae timeant insignia
turres; |
|
sic fluat adtonitus Romana per oppida
Ganges. |
|
Ductor ad haec:
optata iubes ultroque uolentem, |
165 |
diua, rogas; non haec precibus temptanda
fuissent. |
|
usque adeone meam condunt obliuia
mentem, |
|
ut pigeat meminisse Probi, quo uindice
tutam |
167 tutam temptaui
: totam O || |
|
uidimus Hesperiam fessasque resurgere
gentes? |
|
ante dabunt hiemes Nilum, per flumina
dammae |
170 |
errabunt glacieque niger damnabitur
Indus, |
|
ante Thyesteis iterum conterrita
mensis |
|
intercisa dies refugos uertetur in
ortus, |
|
quam Probus a nostro possit discedere
sensu. |
|
Dixerat et uelox iam
nuntius aduolat urbem. |
175 |
extemplo strepuere chori collesque
canoris |
|
plausibus inpulsi septena uoce
resultant. |
|
laetatur ueneranda parens et pollice
docto |
|
iam parat auratas trabeas cinctusque
micantes |
|
stamine, quod molli tondent de stipite
Seres |
180 |
frondea lanigerae carpentes uellera
siluae, |
|
et longum tenues tractus producit in
aurum |
|
filaque concreto cogit squalere
metallo. |
|
qualis purpureas praebebat candida
uestes |
|
numinibus Latona suis, cum sacra
redirent |
185 |
ad loca nutricis iam non errantia
Deli, |
|
illa feros saltus et desolata
relinquens |
|
Maenala lassato certis uenatibus
arcu, |
|
Phoebus adhuc nigris rorantia tela
uenenis |
|
extincto Pythone ferens - tunc insula
notos |
190 |
lambit amica pedes ridetque Aegaeus
alumnis |
|
lenior et blando testatur gaudia
fluctu |
|
sic Proba praecipuo natos exornat
amictu, |
|
quae decorat mundum, cuius Romana
potestas |
|
fetibus augetur. credas ex aethere
lapsam |
195 |
stare Pudicitiam, uel sacro ture
uocatam |
|
Iunonem Inachiis oculos aduertere
templis. |
|
talem nulla refert antiquis pagina
libris |
|
nec Latiae cecinere tubae nec Graia
uetustas. |
|
coniuge digna Probo nam tantum coetibus
extat |
200 |
femineis, quantum supereminet ille
maritos. |
|
ceu sibi certantes, sexus quid posset
uterque, |
|
hunc legere torum. taceat Nereida
nuptam |
|
Pelion. o duplici fecundam consule
matrem |
|
felicemque uterum, qui nomina parturit
annis! |
205 |
Vt sceptrum gessere
manu membrisque rigentes |
|
aptauere togas, signum dat summus
hiulca |
|
nube Pater gratamque facem per inane
rotantes |
|
prospera uibrati tonuerunt omina
nimbi. |
|
accepit sonitus curuis Tiberinus in
antris, |
210 |
ima ualle sedens. adrectis auribus
haesit, |
|
unde repentinus caeli fragor. ilicet
herbis |
|
pallentes thalamos et structa cubilia
musco |
|
deserit ac nymphis urnam commendat
erilem. |
|
illi glauca nitent hirsuto lumina
uultu |
215 |
caeruleis infecta notis, reddentia
patrem |
|
Oceanum; crispo densantur gramine
colla; |
|
uertice luxuriat toto crinalis
harundo, |
|
quam neque fas Zephyris frangi nec sole
perustam |
|
aestiuo candore mori, sed uiuida
frondet |
220 |
aequaeuum conplexa caput. taurina
leuantur |
|
cornua temporibus raucos sudantia
riuos; |
|
destillant per pectus aquae; frons hispida
manat |
|
imbribus; in liquidos fontes se barba
repectit. |
|
palla graues umeros uelat, quam neuerat
uxor |
225 |
Ilia percurrens uitreas sub gurgite
telas. |
|
Est in Romuleo
procumbens insula Thybri, |
|
qua medius geminas interfluit alueus
urbes |
|
discretas subeunte freto, pariterque
minantes |
|
ardua turrigerae surgunt in culmina
ripae. |
230 |
hic stetit et subitum prospexit ab aggere
uotum: |
|
unanimos fratres cuncto stipante
senatu |
|
ire forum strictasque procul radiare
secures |
|
atque uno biiuges tolli de limine
fasces. |
|
obstipuit uisu suspensaque gaudia
uocem |
235 |
oppressam tenuere diu; mox incohat
ore: |
|
respice, si tales iactas aluisse fluentis,
|
|
Eurota Spartane, tuis. quid protulit
aequum |
|
falsus olor, ualido quamuis decernere
caestu |
|
nouerit et ratibus, aeuas arcere
procellas? |
240 |
en noua Ledaeis suboles fulgentior
astris, |
|
ecce mei ciues, quorum iam Signifer
optat |
|
aduentum stellisque parat conuexa
futurum |
|
iam per noctiuagos dominetur Olybrius
axes |
|
pro Polluce rubens, pro Castore flamma
Probini. |
245 |
ipsi uela regent, ipsis donantibus
auras |
|
nauita tranquillo moderabitur aequore
pinum. |
|
nunc pateras libare deis, nunc soluere
multo |
|
nectare corda libet. niueos iam pandite
coetus, |
|
Naides, et totum uiolis praetexite
fontem. |
250 |
mella ferant siluae; iam profluat ebrius
amnis |
|
mutatis in uina uadis; iam sponte per
agros |
|
sudent inriguae spirantia balsama
uenae. |
|
currat qui sociae roget in conuiuia
mensae |
|
indigenas fluuios, Italis quicumque
suberrant |
255 |
montibus Alpinasque bibunt de more
pruinas, |
|
Vulturnusque rapax et Nar uitiatus
odoro |
|
sulphure tardatusque suis erroribus
Vfens |
|
et Phaethonteae perpessus damna
ruinae |
|
Eridanus flauaeque terens querceta
Maricae |
260 |
Liris et Oebaliae qui temperat arua
Galaesus. |
|
semper honoratus nostris celebrabitur
undis |
|
iste dies, semper dapibus recoletur
opimis. |
|
Sic ait et Nymphae
patris praecepta secutae |
|
tecta parant epulis ostroque infecta
corusco |
265 |
umida gemmiferis inluxit regia
mensis. |
|
o bene signatum fraterno nomine
tempus, |
|
o consanguineis felix auctoribus
anne, |
|
incipe quadrifidum Phoebi torquere
laborem. |
|
prima tibi procedat hiemps non frigore
torpens, |
270 |
non canas uestita niues, non aspera
uentis, |
|
sed tepido calefacta Noto; uer inde
serenum |
|
protinus, et liquidi clementior aura
Fauoni |
|
pratis te croceis pingat; te messibus
aestas |
|
induat, autumnusque madentibus ambiat
uuis. |
275 |
omni nobilior lustro tibi gloria
soli |
|
contigit, exactum numquam memorata per
aeuum, |
|
germanos habuisse duces; te cuncta
loquetur |
|
tellus; te uariis scribent in floribus
Horae, |
|
longaque perpetui ducent in saecula
fasti. |
|
|
|
|
|
Epistula ad Olybrium |
C. M. 40
(41) |
|
|
Quid rear, adfatus quod non mihi derigis
ullos |
|
nec redit alterno pollice ducta
salus? |
|
scribendine labor? sed cui tam prona
facultas, |
3
cui Heinsius : quae O || |
|
carmina seu fundis seu Cicerone
tonas? |
5 |
cedere diuitiis animi fortuna
fatetur |
|
et tantas oris copia uincit
opes. |
|
an rarus qui scripta ferat? quin tempore
nullo |
|
cessant Flaminiae puluerulenta
uiae. |
|
cum fluat ingenium, cum sit qui dicta
reportet, |
10 |
quae, nisi contemnor, causa
relicta tibi? |
|
despicis ergo tuum, si fas est credere,
uatem, |
|
perfidus et spatio debilitatur
amor? |
|
excidimusne tibi? lucem iam condet
Hydaspes |
|
et Tartesiaco, Sol, oriere
uado, |
15 |
candescet Geticis Meroe conuersa
pruinis |
|
claraque se uetito proluet Vrsa
mari, |
|
et, si iam nostros fastidit Olybrius
ignes, |
|
constat Oresteam nil ualuisse
fidem. |
|
quin age rumpe moras solaturusque
sodalem |
20 |
absens eloquio fertiliore
doce, |
|
crebraque facundo festinet littera
cursu |
|
auribus atque animis insinuanda
meis. |
|
dignatus tenui Caesar scripsisse
Maroni. |
|
nec tibi dedecori sit mea Musa.
uale. |
|
|
|
|
|
Epistula ad Probinum |
C. M. 41
(42) |
|
|
Quem, precor, inter nos habitura silentia
finem? |
|
quando dabit caras littera grata
uices? |
|
me timidum uel te potius dixisse
superbum |
|
conuenit? alterius crimen utrumque
tenet. |
5 |
transfluxere dies et, dum scripsisse
priorem |
|
paenitet, aeternas itur in usque
moras. |
|
sed quid agam? coepisse uetat reuerentia
uestri: |
|
hinc amor hortatur scribere.
uincat amor. |
|
fors iuuat audentes prisci sententia
uatis. |
10 |
hae duce non dubitem te reticente
loqui, |
|
audax ut, si quid penitus peceasse
uidebor, |
|
arguar, ingrati non subiturus
onus. |
|
Romanos bibimus primum te consule
fontes |
|
et Latiae cessit Graia Thalia
togae, |
15 |
incipiensque tuis a fascibus omina
cepi |
|
fataque debebo posteriora
tibi. |
|
ergo lacessitus tandem rescribe
roganti, |
|
et patria florens sorte, Probine,
uale. |
§ |