CLAVDII CLAVDIANI
DE PIIS FRATRIBVS
ET DE
STATVIS EORVM
QVAE SVNT APVD
CATINAM
C.M. 17 (50)
 
  Aspice sudantes uenerando pondere fratres,
      diuino meritos semper honore coli,
  iusta quibus rapidae cessit reuerentia flammae   3 iussa Burmannus ||
      et mirata uagas rettulit Aetna faces.   4 rettulit Heinsius : reppulit O ||
5   conplexi manibus fultos ceruice parentes
      attollunt uultus adcelerantque gradus.
  grandaeui gemina sublimes prole feruntur
      et cara notos inplicuere mora.
  nonne uides ut saeua senex incendia monstret,
10       ut trepido genetrix inuocet ore deos?
  erexit formido comam, perque omne metallum
      fusus in attonito palluit aere tremor.
  in iuuenum membris animosus cernitur horror
      aeque oneri metuens inpauidusque sui.
15   reiectae uento chlamydes. dextram exerit ille
      contentus laeua sustinuisse patrem;
  ast illi duplices in nodum colligit ulnas
      cautior in sexu debiliore labor.
  hoc quoque praeteriens oculis ne forte relinquas    
20       artificis tacitae quod meruere manus:
  nam consanguineos eadem cum forma figuret,
      hic propior matri fit tamen, ille patri.
  dissimiles annos sollertia temperat artis:
      alter in alterius redditur ore parens,
25   et noua germanis paribus discrimina praebens
      diuisit uultus cum pietate faber.
 
  O bene naturae memores, documenta supernae
      iustitiae, iuuenum lumina, uota senum, 28 lumina Heinsius : numina uel nomina uel munera O : culmina Jeep ||
  qui spretis opibus medios properastis in ignes
30       nil praeter sanctam tollere canitiem.
  haud equidem inmerito tanta uirtute repressas
      Enceladi fauces obriguisse reor.
  ipse redundantem frenauit Mulciber Aetnam,
      laederet exempli ne monumenta pii.
35   senserunt elementa fidem: patri adfuit aether 35 patri c, Heinsius : pater O ||
      terraque maternum sedula iuuit onus.
  quod si notus amor prouexit in astra Laconas,
      Aenean Phrygio raptus ab igne pater,
  si uetus Argolicos inlustrat gloria fratres,
40       qui sua materno colla dedere iugo,
  cur non Amphinomo, cur non tibi, fortis Anapi,
      aeternum Siculus templa dicauit honos?
  plura licet summae dederit Trinacria laudis, 43 laudis Heinsius : laudi O ||
      nouerit hoc maius se genuisse nihil,
45   nec doleat damnis quae deuius intulit ardor,
      nec gemat exustas igne furente domos:
  non potuit pietas flamma cessante probari;
      emptum est ingenti clade perenne decus.
§